του Στέλιου Μπούρα
Σκοτεινές συμφωνίες, μάχες για την καρέκλα, κατηγορίες για προδοσία. Στα social media, το διασκεδάζουν. #popcorntime για το ‘τσίρκο’, σου λέει.
Χαμός στην Βουλή και μια ανησυχία στην κοινωνία. Τον πολίτη τον ξεχάσαν, προς το παρόν. Θα τον θυμηθούν πάλι στις εκλογές (όποτε γίνουν) με τις 120 δόσεις, διορισμούς κλπ.
Στα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα, τα έχουμε δει όλα. Ή σχεδόν όλα. Στην προσπάθεια τους οι πολιτικοί να πετύχουν τους στόχους τους, χρησιμοποίησαν ότι είχαν και δεν είχαν στη διάθεση τους. Με βασικό άξονα τους θεσμούς της χώρας.
Η κυβέρνηση, η εκπαίδευση, η εκκλησία και το Κοινοβούλιο αποτέλεσαν εργαλεία για να περάσουν οι πολιτικοί το μήνυμα τους. Την ίδια στιγμή, η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς καταρρακώνεται.
Την Τρίτη, είδαμε από τον Πάνο Καμμένο κάτι καινούργιο: έβαλε τις Ένοπλες Δυνάμεις στο παιχνίδι.
Κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης – παραλαβής του υπουργού Εθνικής Άμυνας, πετούν δύο αεροσκάφη τύπου Μιράζ σε χαμηλό ύψος πάνω από το Πεντάγωνο. Η Αθήνα τραντάζεται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έθεσε το θέμα στη Βουλή. “Από πότε σηκώνονται μαχητικά για να αποδώσουν τιμές στους υπουργούς;” διερωτήθηκε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας απάντησε. “Ήταν προγραμματισμένη εκπαιδευτική αποστολή,” είπε σε ανακοίνωση. Δηλαδή, η πτήση θα γινόταν, ούτως ή άλλως, άρα δεν κόστισε παραπάνω στον Έλληνα φορολογούμενο.
Ανεξάρτητα από το κόστος της υπόθεσης, οι Ένοπλες Δυνάμεις μπήκαν στην πολιτική αρένα της χώρας χωρίς να έχουν καμία θέση εκεί – και ίσως άθελα τους. Κατά τις δύσκολες στιγμές της χώρας, ο ρόλος τους για την ασφάλεια της χώρας είναι κρίσιμος, χωρίς να ακούγονται. Χωρίς να τιμούν τον κάθε υπουργό. Για αυτό τον λόγο απολαμβάνουν και την εμπιστοσύνη των περισσότερων πολιτών στην Ελλάδα.
Η εμπιστοσύνη στις Ένοπλες Δυνάμεις, όμως, δεν είναι δεδομένη. Και δεν είναι παντοτινή.
