Όπως συνηθίζεται στις αρχές κάθε χρόνου τα μέσα αγαπάμε να φτιάχνουμε λίστες με αυτά που έγιναν τον χρόνο που πέρασε αλλά και τι μας περιμένει την καινούργια χρονιά. Στην προσπάθεια να μαζέψουμε στοιχεία για το τι συμβαίνει στο εξωτερικό και να τα συσχετίσουμε με την ελληνική πραγματικότητα, τα μηνύματα είναι στην καλύτερη περίπτωση μπερδεμένα.
Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις έχουν παραμείνει δογματικά προσκολλημένες στο παρελθόν, μην τολμώντας να αλλάξουν οτιδήποτε από τα γνωστά τους μονοπάτια, ενώ από την άλλη, ευτυχώς, αυτές που έχουν αγκαλιάσει το μέλλον είναι περισσότερες από όσες φοβόμασταν. Στην ελληνική αγορά κυριαρχεί το δόγμα “αν δουλεύει δεν το πειράζω”, κάτι που αν και δεν είναι λάθος, έχει κλείσει τον δρόμο σε οτιδήποτε καινούργιο από φόβο μήπως διαταραχτεί η ομαλή λειτουργία. Τα παραδοσιακά μοντέλα έχουν την τιμητική τους, τόσο στην υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, όσο και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι επιχειρήσεις σε διοικητική μορφή.
Το πρόβλημα παρατηρείται όταν πια οι τεχνολογικές εξελίξεις θα έχουν φτάσει σε σημείο να θεωρούνται απαραίτητες για την συνέχιση της λειτουργίας, με αποτέλεσμα οι παραδοσιακά δομημένες επιχειρήσεις να “τρέχουν και να μη φτάνουν” προσπαθώντας την τελευταία στιγμή να υλοποιήσουν λύσεις που κοστίζουν τόσο σε χρήμα όσο και σε χρόνο, ακυρώνοντας στην ουσία όλα τα κέρδη της μη διατάραξης της ηρεμίας.
Αυτό που χρειάζονται οι ελληνικές επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων, είναι η εκπαίδευση για το τι έρχεται, η γνωριμία με τις νέες τάσεις και τεχνολογίες, ακόμα και αν δεν υιοθετηθούν άμεσα. Το να ξέρεις τι έρχεται και ας μην προετοιμάζεσαι, είναι έστω προτιμότερο από το βλέπεις τον γκρεμό τελευταία στιγμή μπροστά σου.
Και μιας και μιλάμε για εκπαίδευση, όπως φαίνεται η τεχνολογία θα δημιουργήσει μια νέα γενιά εργαζόμενων, που θα έχουν σίγουρες δουλειές, καλά αμειβόμενες και εξελίξιμες. Σίγουρα, όπως συμβαίνει πάντα, θα καταργήσει πολλές θέσεις εργασίας και στην θέση τους θα δημιουργήσει καινούργιες, με αποτέλεσμα πολλοί κλάδοι και εργαζόμενοι να βρεθούν από την μια στιγμή στην άλλη χωρίς αντικείμενο εργασίας και αντιμέτωποι με την ανεργία.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν έχει ακόμα αποκτήσει προσανατολισμό προς το μέλλον και η μόνη τριβή που έχει η νέα γενιά με την τεχνολογία είναι τα κινητά και τα παιχνίδια στον υπολογιστή. Οι μεμονωμένες προσπάθειες οργανισμών και φορέων για να δείξει το δρόμο προς το μέλλον δεν είναι αρκετές και υπάρχει ο φόβος να χαθεί μια γενιά η οποία αντί να δει μπροστά, αναλώνεται στο να ακολουθήσει παραδοσιακά επαγγέλματα χωρίς εξειδίκευση.
Ποιος είναι ο ρόλος των μέσων σε όλα αυτά θα πει κάποιος. Από την μεριά μας θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις νέες τεχνολογίες, να φέρουμε σε επαφή τόσο τους καταναλωτές όσο και τις επιχειρήσεις όσο και τους καταναλωτές με τις τάσεις του αύριο και να δούμε όλοι μαζί προς τα που κινείται το μέλλον. Ετοιμάζουμε αφιερώματα και συνεντεύξεις με εταιρείες που προσφέρουν λύσεις και θα προσπαθήσουμε να αφιερώσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε στην ανάδειξη των ελληνικών λύσεων.
Δεν θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε από την αρχή τον τροχό, θα προσπαθήσουμε όμως να τον κάνουμε να κυλίσει στο δύσκολο και περίεργο ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον
