του Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ
Μπορεί στο εσωτερικό της χώρας να πιστεύουμε πως εμείς είμαστε αυτοί που “πανηγυρίζουν” για την έξοδο της χώρας από την εποχή των Μνημονίων, αλλά η αλήθεια είναι μάλλον διαφορετική!
Αυτοί που χαίρονται περισσότερο δεν είμαστε εμείς (οι πολίτες της Ελλάδας), αλλά οι ξένοι που ανακουφισμένοι “βλέπουν” την Ελλάδα, μετά από 8 χρόνια να μην αποτελεί το “αγκάθι” της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα “βλέπουν” και τα ελληνικά ομόλογα να προσελκύουν το επενδυτικό ενδιαφέρον και στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι διπλά χαρούμενοι!
Βεβαίως η Ελλάδα οφείλει να “επενδύσει” πάνω σε αυτά τα δεδομένα προκειμένου η εποχή μετά τα Μνημόνια να στηρίζεται σε όσο τον δυνατόν ισχυρότερα “θεμέλια”. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τον “οδικό χάρτη” για την μετα-μνημονιακή Ελλάδα!
Ωστόσο η Ελλάδα για να μπορέσει να υλοποιήσει έναν τέτοιον “οδικό χάρτη” θα πρέπει να βάλει μια γραμμή στο παρελθόν και να κοιτάξει μόνο μπροστά. Αυτό φυσικά οφείλει πρωτίστως να το κάνει το πολιτικό σύστημα της χώρας και βεβαίως να ακολουθήσουν οι ισχυροί επιχειρηματικοί “παίκτες”, τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό.
Αναμφίβολα, το στοιχείο εκείνο που λείπει από την “εξίσωση” έχει να κάνει με τα Capital Control τα οποία βρίσκονται ουσιαστικά – αν και αρκετά χαλαρότερα – σε ισχύ δυσκολεύοντας την “επίλυση” της!
