Τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης δεν το ξέρω, ούτε σαν άνθρωπο ούτε σαν δήμαρχο. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητη αυτή η διευκρίνηση, αφού θα κατηγορηθώ ότι και να γράψω, είτε από την μια πλευρά είτε από την άλλη.
Δεν τον ξέρω ούτε σαν άνθρωπο ούτε σαν δήμαρχο γιατί μένω στην Αθήνα και αυτός ζει και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, οπότε ότι γνώση έχω από αυτόν είναι μέσω των μέσων και των δηλώσεων του. Σε κάποιες μπορεί να διαφωνώ κάθετα, σε άλλες να συμφωνώ “μέχρι κεραίας”, ενώ δε μπορώ να παραβλέψω πως ο τρόπος με τον οποίο έχει επιλέξει να πολιτευτεί, να εκλεγεί και να πορευτεί στη ζωή του (ιδιωτική και πολιτική) έχει ένα έντονο στοιχείο αντικομφορμισμού. Κρίνοντας από όσα (λίγα) ξέρω, δεν κάνει τον “επαναστάτη” για τη χαρά της επανάστασης, αλλά έχει ένα έντονο τέτοιο στοιχείο μέσα του, κάτι που τον κινεί σε όλη την πορεία του.
Χθες μαζεύτηκαν κάποιοι “αγανακτισμένοι πολίτες” και του επιτέθηκαν. Τον προπηλάκισαν και μερικοί τον χτύπησαν. “Αφορμή” ήταν κάποιες πρόσφατες δηλώσεις του, οι οποίες προσωπικά μου φάνηκαν “ατυχείς” με τον τρόπο και κάτω από το πλαίσιο στο οποίο ειπώθηκαν. Και συμφωνώ πως σε κάποιους ακούστηκαν πολύ περισσότερο προσβλητικές από μένα.
Και αποφάσισαν να πάνε να χτυπήσουν ένα ηλικιωμένο άνθρωπο. Να τον χτυπήσουν στο κεφάλι… και αν πέθαινε; “Ας πρόσεχε” είναι η απάντηση που διαβάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ανθρώπους που θεωρούν πολύ φυσικό να πάνε κάποιοι να χτυπήσουν από πίσω ένα γέρο άνθρωπο.
Τι είναι αυτό που σπρώχνει κάποιον να χτυπήσει κάποιον άλλο άνθρωπο, επειδή διαφωνεί με αυτά που λέει; Πότε φτάσαμε ως εδώ; Πότε πιάσαμε πάτο σαν λαός; Από πότε θεωρείται απόλυτα φυσικό να ξυλοκοπούμε ένα γέρο άνθρωπο επειδή δε συμφωνούμε με όσα λέει; Και από κάτω ο όχλος να ζητάει κι άλλο αίμα; Να εύχεται να τον είχαν δείρει κι άλλο και να ψάχνει τα επόμενα θύματα;
Από πότε θεωρούμε τη βία σαν τη μόνη λύση για τη διαφωνία μας; Από πότε θεωρείται “ευλογία” από συμπολίτες μας, μερικοί να δέρνουν ένα γέρο άνθρωπο επειδή διαφωνούν με τις απόψεις του; Τις απόψεις που πιστεύουν και συμμερίζονται οι περισσότεροι από τους κατοίκους της πόλης του, αφού λόγω αυτών τον εξέλεξαν στην ανώτατη θέση της πόλης.
Διαφωνείς με τον Μπουτάρη και τον κάθε Μπουτάρη; Γιούχαρε τον, γύρισε του την πλάτη όταν μιλάει, δείξε τη διαφωνία σου με ότι άλλο τρόπο θες. Στις επόμενες εκλογές μαύρισε τον, ή ακόμα καλύτερα κατέβα εσύ υποψήφιος και βάλτον στη θέση του.
Όμως εσύ προτιμάς να σηκώσεις το χέρι για να σκοτώσεις όποιον διαφωνείς μαζί σου. Προτιμάς να μεγαλώσεις ένα παιδί σε ένα κόσμο που η σωματική επίθεση είναι προτιμότερη από τον διάλογο.
Και μετά απορείς γιατί τα παιδιά σου έφτασαν σε αυτό το σημείο.
