του Ιπποκράτη Χατζηαγγελίδη*
Είναι θέμα ημερών να οριστικοποιηθεί η διαδικασία εξωδικαστικής επιλύσεως του προβλήματος των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, με την ψήφιση του σχεδίου νόμου υπό τον τίτλο “ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ”.
Στο πλαίσιο ενός διαδικτυακού άρθρου δεν είναι εφικτό – αλλά ούτε και σκόπιμο – να αξιολογηθεί το σύνολο του νομοσχεδίου. Όμως, νομίζω ότι υπάρχουν τρία σημεία που ίσως κρίνουν την επιτυχία του νόμου, ασχέτως της πληρότητος και ορθότητος των λοιπών διατάξεών του.
Το πρώτο σημείο εντοπίζεται ήδη στους ορισμούς του υπό ψήφιση νόμου. Στο εδάφιο “ιδ” της 2ας παραγράφου του Άρθρου 1, ορίζεται ότι: ιδ. Ως “εμπειρογνώμονας” νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που προσφέρει κατ’ επάγγελμα υπηρεσίες παροχής χρηματοοικονομικών συμβουλών.
Ας παραβλέψουμε την κακή – πλεονασματική – διατύπωση (υπηρεσίες παροχής) και ας μείνουμε στην ουσία. Οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες τι σχέση έχουν με την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων; Γενικώς και αορίστως, μπορεί να πει κανείς, η αναδιάρθρωση είναι μέρος των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών.
Ακόμη και έτσι να είναι – που δεν είναι – πρέπει να είναι σαφώς προσδιορισμένες οι χρηματοοικονομικές συμβουλές – και όχι υπηρεσίες – ώστε να προκύπτει σαφώς ότι όποιος τις παρέχει γνωρίζει επαρκώς το αντικείμενο της αναδιαρθρώσεως. Υπό την παρούσα διατύπωση οποιοσδήποτε σχετίζεται με υπηρεσίες οικονομικής φύσεως μπορεί να θεωρηθεί ικανός να εργασθεί ως εμπειρογνώμονας αναδιαρθρώσεως επιχειρήσεων. Δηλαδή, μπορεί και ένας λογιστής ή ένας αντικρυστής, χρηματιστής, ασφαλιστής έστω και αν ποτέ τους δεν έχουν ασχοληθεί με χρηματοπιστωτικά θέματα, δηλαδή χρηματοδότηση, εξαγορές/συγχωνεύσεις και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων.
Για να το κάνω απλούστερο: όταν σπάσουμε χέρι ή πόδι πάμε στον ορθοπεδικό και όχι στον καρδιολόγο! Για τον προστάτη πάμε στον ουρολόγο και για τα μάτια στον οφθαλμίατρο. Όλοι την ιατρική έχουν τελειώσει, αλλά δεν είναι πολυτεχνίτες, έχουν εξειδικευθεί καθ’ ένας στο αντικείμενό του.
Στις αναπτυγμένες οικονομίες υπάρχουν οι ειδικοί στο corporate finance (χρηματοδότηση επιχειρήσεων) οι οποίοι ασχολούνται – κατ’ ειδίκευσιν – με το distress management & finance, δηλαδή την αναδιάρθρωση και χρηματοδότηση προβληματικών επιχειρήσεων. Στη χώρα μας όλα είναι αχταρμάς, κι όποιον πάρει ο χάρος!
Όμως, δεν λείπει η εμπειρία, αρκεί να ήθελε ο νομοθέτης να την εντοπίσει και αξιοποιήσει. Όσοι έχουμε ασχοληθεί με την εξυγίανση και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων – εντός και εκτός των διατάξεων του πτωχευτικού νόμου – ξέρουμε πολύ καλά ότι με δυσκολία τα Πρωτοδικεία, ιδίως τα επαρχιακά, εύρισκαν μέλος του οικείου τμήματος του Οικονομικού Επιμελητηρίου να αναλάβει την διαπραγμάτευση της συνδιαλλαγής ή εξυγιάνσεως. Λογικό, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Ο.Ε.Ε. είναι λογιστές ή δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς την ελάχιστη σχέση με το ιδιαιτέρως απαιτητικό αντικείμενο της αναδιαρθρώσεως επιχειρήσεων.
Τι θα μπορούσε – και ακόμη μπορεί- να γίνει;
Είναι απλό. Μπορεί να αξιοποιηθεί το υπάρχον δυναμικό, δηλαδή όσοι έχουμε ασχοληθεί εν τοις πράγμασι με το αντικείμενο!
– Με μια απλή δήλωση, ένα βιογραφικό, ίσως και ένα απόσπασμα ποινικού μητρώου συνοδευόμενα από τις βεβαιώσεις επιχειρήσεων, τραπεζών, δικηγόρων και επιχειρηματιών σχετικώς με τις υποθέσεις που έχουμε χειρισθεί, μπορεί να καταρτισθεί ένας κατάλογος εμπειρογνωμόνων Α΄, Β΄& Γ΄ Τάξεως, στους οποίους θα κατανεμηθούν οι σχετικές υποθέσεις.
– Στην Α’ Τάξη πρέπει να καταταγούν όσοι έχουν θητεύσει σε επενδυτικές τράπεζες και Διευθύνσεις Τραπεζών με αντικείμενο υπερχρεωμένες επιχειρήσεις ή διαθέτουν εμπειρία από συμμετοχή σε distress funds, εντός και εκτός Ελλάδος. Δεν είναι πολλοί, αλλά είναι αρκετοί για να επιμεληθούν την αναδιάρθρωση των μεγάλων προβληματικών επιχειρήσεων.
– Στις άλλες Τάξεις, και κατ’ αναλογία της εμπειρίας ενός εκάστου, θα ενταχθούν όσοι διαθέτουν σχετική εμπειρία χωρίς να έχουν υπάρξει στελέχη χρηματοπιστωτικών οργανισμών.
– Σε περίπτωση που –πιθανότατα – υπάρξει ανάγκη περισσοτέρων στελεχών, τα μέλη της Α’ Τάξεως – ίσως και με τη βοήθεια ειδικών από την αλλοδαπή- μπορούν, με ταχύρυθμα σεμινάρια, να εκπαιδεύσουν νέους εμπειρογνώμονες που θα ενταχθούν στις κατώτερες τάξεις.
Με την προτεινόμενη διαδικασία εκτός του ότι θα δοθεί μια ΔΙΚΑΙΗ, ΟΡΘΗ και ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ λύση στο σημαντικότατο πρόβλημα του ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΡΕΞΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ, θα έχουμε την πρώτη, άνωθεν έστω, δημιουργία ενός αληθινού corporate body στη χώρα μας, η οποία μαστίζεται από το φαινόμενο του “είμαι ότι δηλώσω”!
Στο επόμενο άρθρο η συνέχεια.
* ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδη είναι επικεφαλής της ομάδας χρηματοπιστωτικών συμβούλων INTERACTION FINANCE
