Με κεντρικό θέμα «Υλικά εν δράσει» ολοκληρώνονται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι δράσεις των Ευρωπαϊκών Ημερών Χειροτεχνίας που ξεκίνησαν στις 6 Απριλίου και καθιερώθηκαν ως ετήσιος θεσμός σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες από το 2002. Στόχος του κεντρικού θέματος των φετινών διαδικτυακών δράσεων “Υλικά εν δράσει” ήταν η ανάδειξη των υλικών εκείνων που αποτελούν την πηγή των χειροτεχνικών-καλλιτεχνικών έργων σε επιμέρους γεωγραφικές περιοχές της Ευρώπης καθώς η ανάδειξη χειροτεχνικών έργων με οικολογικές, υπεύθυνες και καινοτόμες προσεγγίσεις.
Κεντρικός συντονιστής των Ευρωπαϊκών Ημερών Χειροτεχνίας, είναι το Εθνικό Ινστιτούτο των Χειροτεχνικών Επαγγελμάτων του Παρισιού, που ξεκίνησε την πρωτοβουλία αυτή με αποτέλεσμα να συμμετέχουν στις ετήσιες γιορτές 20 περίπου ευρωπαϊκές χώρες, υποστηρίζοντας έναν κλάδο με δυνατότητες απασχόλησης των νέων και με βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.
Καλλιτεχνική βιοτεχνία, όπως είχε αναφέρει σε μια διάλεξη του ο Μίλτος Λιδωρίκης, τότε γενικός διευθυντής του ΕΟΜΜΕΧ πριν μερικές δεκαετίες, που παραμένει το ίδιο επίκαιρη, σημαίνει μεταξύ άλλων «μεγάλη συμβολή στην απασχόληση σ’ έναν τόπο που όπου το εμπορικό ισοζύγιο έχει άνοιγμα εις βάρος των εξαγωγών, στοιχείο τουριστικής ανάπτυξης, σε έναν τόπο όπου το ισοζύγιο πληρωμών ενισχύεται κατά μεγάλο ποσοστό από το τουριστικό συνάλλαγμα, πηγή έμπνευσης για τη βιομηχανία σ’ έναν τόπο όπου έχει για πρώτο στόχο τη βιομηχανική του ανάπτυξη, έκφραση πολιτισμού και μαρτυρία της ιστορικής του συνέχειας σ’ έναν τόπο που χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ ακέραιη τη φυσιογνωμία του. Σημαίνει δηλαδή πολλά. Και θα ήταν δυνατόν να γίνουν και πολλά, γιατί υπάρχει παράδοση στον τομέα αυτόν, ανθρώπινο υλικό άξιο, κοινωνική δομή κατάλληλη για να εδραιωθεί και να αναπτυχθεί η καλλιτεχνική βιοτεχνία».
Μιλώντας για την χρηματοδότηση της χειροτεχνίας ο Μίλτος Λιδωρίκης είχε επίσης επισημαίνει κάτι που εξακολουθεί διαχρονικά παραμένει επίκαιρο, όχι μόνον για τον κλάδο της χειροτεχνίας με την στενή του έννοια αλλά και γενικότερα για τον μικρό επιχειρηματία «Θα πρέπει να γίνεται με κριτήρια όχι μόνον την οικονομική επιφάνεια και τις παρεχόμενες εγγυήσεις, αλλά και το ταλέντο, την ικανότητα, την προσωπικότητα του βιοτέχνη, πρέπει να λειτουργήσει η βιοτεχνική πίστη στον τομέα της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας, ώστε να αποτελέσει κίνητρο για τους άξιους χειροτέχνες αλλά και αντικίνητρο για όσους παράγουν και εμπορεύονται προϊόντα κακής ποιότητας, προς βλάβην της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας στο σύνολό της».
