Εδώ και καιρό οι έρευνες δείχνουν ότι η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να υποδεχτεί ένα άλμα ανάπτυξης, κάτι που έφερε σωρεία επενδυτών στην πόρτα των ευρωπαϊκών αγορών. Οι έρευνες όμως μπορεί να αποτύπωσαν την θέληση αλλά τελικά απείχαν από την πραγματικότητα, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι το “θέλω” δεν έχει καμία σχέση με το “μπορώ”.
Την Παρασκευή οι ελπίδες των ξένων επενδυτών προσγειώθηκαν απότομα, καθώς τα στοιχεία έδειξαν ότι η ευρωπαϊκή οικονομία αναπτύχθηκε με τον πιο αργό ρυθμό εδώ και 7 χρόνια.
Πιο συγκεκριμένα, η οικονομία στην ευρωζώνη αυξήθηκε μόλις 0,1% το τέταρτο τρίμηνο του έτους, ρυθμός ο οποίος ήταν ο βραδύτερος από την κρίση που χτύπησε την πόρτα όλου του κόσμου πριν από μερικά χρόνια και μετά. Αυτός ήταν ένας λόγος για τον οποίο η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε στο μικρότερο ποσοστό της τα τελευταία χρόνια, ενώ και οι λιανικές πωλήσεις παρουσίασαν τις χειρότερες επιδόσεις εδώ και μια δεκαετία.
Η ανάπτυξη στη Γερμανία, την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, κατέρρευσε το τελευταίο τρίμηνο του 2019, όταν ήρθε αντιμέτωπη με την τελική πράξη του Brexit, τον εμπορικό πόλεμο ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ, καθώς και μια σειρά από εγχώρια μέτρα, όπως τα αυστηρότερα πρότυπα εκπομπών ρύπων για την αυτοκινητοβιομηχανία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η παγκόσμια επιδημία του κορωνοϊού, έκλεισε τα εργοστάσια παραγωγής στην Κίνα και επιβάρυνε ακόμα περισσότερο την βιομηχανική παραγωγή.
Στροφή στα ελληνικά “προϊόντα”
Παρά τα αδύναμα αποτελέσματα, οι επενδυτές την Παρασκευή “έπεσαν με τα μούτρα” στις μετοχές των ευρωπαϊκών εταιρειών. Ίσως επειδή είχαν ήδη προβλέψει την ασθενή ανάπτυξη καθώς τα μηνύματα είχαν ξεκινήσει να έρχονται από το προηγούμενο τρίμηνο.
Σε αυτή την κατεύθυνση βοήθησαν και οι αυξανόμενες φήμες ότι η ΕΚΤ θα προχωρήσει σε μείωση επιτοκίων και αγορά κρατικών ομολόγων των χωρών μελών της Ευρωζώνης. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που προτίμησαν την σίγουρη απόδοση ομολόγων όπως το ελληνικό, το οποίο διαπραγματεύτηκε σε επίπεδα ρεκόρ την Παρασκευή.
Η μεταστροφή του κλίματος προς την Ελλάδα είναι εντυπωσιακή σε κάθε επίπεδο, καθώς δεν έχει περάσει παρά λίγος καιρός που η χώρα ήταν στο επίκεντρο της κρίσης και χωρίς καμία αξιοπιστία στην αγορά.
Η πτώση δεν έχει μόνο γερμανικό πρόσημο
Μπορεί η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής στην Γερμανία να “κλέβει” τα φώτα της δημοσιότητας, όμως δεν είναι γερμανική αποκλειστικότητα.
Εκτός από την Γερμανία, η χώρα που είδε τα κέρδη των αυτοκινητοβιομηχανιών της να εξατμίζονται ήταν και η Γαλλία, η οποία είδε την Renault να “πνίγεται” στα απόνερα του σκανδάλου Γκοσν και τα κέρδη της από την Nissan να έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.
Η Renault αντιμετωπίζει την τεράστια πτώση με πώληση περιουσιακών της στοιχείων, με κλεισίματα εργοστασίων και μαζικές απολύσεις και δυστυχώς για τους επενδυτές της, μειώνοντας το μερίδιο της κατά 70% παρά το γεγονός ότι το Clio ήταν το δεύτερο αυτοκίνητο σε ταξινομήσεις σε όλη την Ευρώπη τον Δεκέμβριο που μας πέρασε.
