Την αποχή της από τις ειρηνευτικές συνομιλίες για την επίτευξη μια οριστικής συμφωνίας για τον τερματισμό του εμφύλιο πόλεμο που θα διεξαχθούν την επόμενη εβδομάδα υπό την αιγίδα του Αραβικού συνδέσμου ανακοίνωσε η Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης.
Παρότι αρχικά είχε συμφωνήσει να λάβει μέρος και είχε αποδεχτεί την σχετική πρόσκληση, μετά την ανοιχτή υποστήριξη της Τουρκίας με πολεμοφόδια, σύγχρονα οπλικά συστήματα και “στρατιωτικούς συμβούλους” ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργού της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης δήλωσε πως ο Φαγέζ Μουσταφά Αλ-Σάρατζ “θα απέχει” από τις συνομιλίες.
Όπως υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης, Μοχάμεντ Ταχέρ Σιάλα η παρουσία της πλευράς Σάρατζ δεν είναι ωφέλιμη στην παρούσα φάση καθώς η συνάντηση αυτή “απλώς θα εμβαθύνει το χάσμα” που ήδη υπάρχει, υπονοώντας το “χάσμα” μεταξύ των αραβικών κυβερνήσεων για το θέμα αυτό.
Είχε προηγηθεί την περασμένη Τετάρτη επίσκεψη – έκπληξη στην Τρίπολη του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, συνοδευόμενου από υψηλόβαθμα στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης που παραμένει ο κυριότερος σύμμαχος του Σάρατζ στην εμφύλια σύγκρουση στη Λιβύη.
Ο ρόλος του Αραβικού Συνδέσμου
Ο Αραβικός Σύνδεσμος έχει μέλη 22 χώρες από την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική, ανάμεσά τους την Συρία και την Παλαιστίνη και έχει την έδρα του στο Κάιρο. Ηγετικό ρόλο στον Αραβικό Σύνδεσμο έχουν τρία από ιδρυτικά του μέλη (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία και Ιορδανία), όπως επίσης και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Παρά τις πολυετείς διπλωματικές πιέσεις η Τουρκία δεν έχει γίνει μέλος του, ενώ με το καθεστώς του “παρατηρητή” έχουν εισέλθει η Ερυθραία (2003), η Αρμενία (2005), η Βενεζουέλα (2006), η Ινδία (2007) και η Βραζιλία (2019).
Οι συνομιλίες σχετικά με τον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης είχε προγραμματισθεί να διεξαχθούν από τους υπουργούς Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου την επόμενη εβδομάδα, με την παρουσία των εκπροσώπων των δυο αντιμαχόμενων πλευρών.
Πάντως, με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση του γεν.γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Αχμέντ Αμπούλ Χέιτ στην επίσημη άρνηση του Σάρατζ καθώς και η αντίδραση της Αιγύπτου που είχε ζητήσει την έκτακτη τηλε-διάσκεψη την Παρασκευή. Πάντως, ήδη ο βοηθός Γενικός Γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου Χοσάμ Ζάκι δήλωσε ότι υπάρχει συνεχής συντονισμός με το Ομάν, που προεδρεύει της τρέχουσας συνόδου, για τον καθορισμό μιας ημερομηνίας για την τηλεδιάσκεψη και τόνισε πως την διεξαγωγή των ειρηνευτικών συνομιλιών υποστηρίζουν πολλές χώρες-μέλη του Συνδέσμου.
Μποϊκοτάζ συνομιλιών και επιστροφή στις μάχες
Το μποϊκοτάζ των συνομιλιών από την πλευρά Σάρατζ είναι μια ακόμα ένδειξη πως μετά την υποστήριξη της Τουρκίας ο πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης και ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, Φαγέζ Μουσταφά Αλ Σάρατζ έχει επικεντρωθεί πλέον στην στρατιωτική επικράτηση και όχι στην εξεύρεση πολιτικής λύσης.
Άλλωστε, το ίδιο είχε πράξει πριν από λίγες ημέρες με τον ανεπίσημο τερματισμό των συνομιλιών για εκεχειρία, που είχε ανακοινώσει την 1η Ιουνίου η αποστολή του ΟΗΕ (UNSMIL) στην εμπόλεμη χώρα. Στην αρχική ανακοίνωση που είχε αναρτηθεί στο διαδίκτυο η αποστολή του ΟΗΕ στη Λιβύη αναφέρονταν ότι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών “χαιρετίζει την πρόθεση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας και του Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ να επιστρέψουν στις διαπραγματεύσεις με τη συμμετοχή 5 αξιωματούχων από κάθε πλευρά. Μετά την επέλαση των στρατευμάτων του Σάρατζ, οι συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διακόπηκαν λόγω “απροθυμίας συμμετοχής στην διαδικασία”.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της Πολιτικής Συμφωνίας, η οποία υπογράφηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2015, με σκοπό την εξεύρεση πολιτικής λύσης και την ανάδειξη μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στην χώρα. Έτσι, προέκυψε μια (μεταβατική) κυβέρνηση αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, σχεδόν 4,5 χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας ο εμφύλιος ακόμα μαίνεται, η προοπτική επιστροφής στις δημοκρατικές διαδικασίες φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη και η καθημερινότητα των πολιτών της Λιβύης χειροτερεύει κάθε μήνα.
