Αποκάλυψη: Οι ΑΟΖ Ελλάδας και Τουρκίας σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τους διεθνείς οργανισμούς ναυτιλίας

Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, οι νέοι χάρτες με την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων και των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) που έχει αποδεχτεί η Τουρκία, έρχονται σε αντίθεση τόσο με το μνημόνιο με την Λιβύη όσο και με τις διεκδικήσεις του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών!

Σύμφωνα με τους επίσημους με χάρτες που εξέδωσε η διεθνής οργάνωση Marine Regions, η οποία αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ ως το παγκόσμιο κέντρο χαρτογράφησης θαλασσίων ζωνών,  τόσο στις 21 Οκτωβρίου 2016 όσο και την 1η Ιουνίου 2020, οι Αποκλειστικές Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Τουρκίας που βασίζονται στις διεθνείς συμβάσεις (Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας του 1982, Συνθήκη της Λωζάνης), είναι ξεκάθαρες και με την επίτευξη των συμφωνιών των όμορων κρατών μπορούν να τεθούν σε άμεση ισχύ. 

Και στους δυο χάρτες περιλαμβάνονται τα Χωρικά Ύδατα, η Συνορεύουσα Ζώνη, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), τα Εσωτερικά Ύδατα και τα Ύδατα Αρχιπελάγους κάθε χώρας, καθώς και οι συνθήκες και οι συμφωνίες μεταξύ των κρατών, ενώ στην πιο πρόσφατη έκδοσή τους υπάρχει και οι αμφισβήτηση – αμφισβήτηση μέσω του ΟΗΕ από την Τουρκία– στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, για την οποία αναφέρεται πως υπάρχει διαφορά Ελλάδας και Τουρκίας.

Δεν υπάρχει όμως καμία ένδειξη για κοινά θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας με την Λιβύη και φυσικά δεν επεκτείνεται η ΑΟΖ της Λιβύης ή της Τουρκίας μέσα στις αντίστοιχες ΑΟΖ Ελλάδας, Αιγύπτου και Κύπρο, όπως συμβαίνει στις διαβόητες πλέον απεικονίσεις και χάρτες του παράνομου μνημονίου της Τουρκίας με την Λιβύη για τις θαλάσσιες ζώνες.  

Η ίδια εικόνα εμφανίζεται στους χάρτες του Διεθνή Οργανισμού Ναυσιπλοΐας (International Maritime Organization ή ΙΜΟ) του ΟΗΕ και στον ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό (MKO) Παγκόσμιας Ασφάλειας (Global Security). 

Η AOZ (και τα χωρικά ύδατα) της Ελλάδας

Στον χάρτη του οργανισμού Marine Regions (παγκόσμιο κέντρο χαρτογράφησης θαλασσίων ζωνών) η ΑΟΖ της Ελλάδας απεικονίζεται με κόκκινο χρώμα, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και το Θαλάσσιο Δίκαιο.  Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Άρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ (200 ν.μ.) και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο που δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. αλλά παραμένει στο προηγούμενο καθεστώς το 6 ν.μ., που ισχύει από το 1936!
Από το 1964 θα μπορούσε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα (όπως έκανε και η Τουρκία) στα 12 ν.μ., με βάση το άρθρο 3 της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπου αποτυπώνει τον κανόνα του εθιμικού δικαίου σε όρο του νομικού δικαίου αφού ορίζεται ότι «κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας».

Στον σχετικό χάρτη εμφανίζονται επίσης τα Χωρικά Ύδατα, η Συνορεύουσα Ζώνη, τα Εσωτερικά Ύδατα, τα Ύδατα Αρχιπελάγους και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας.  Ο χάρτης αυτός είναι ταυτόσημος με τον χάρτη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας και με τον χάρτη του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών των ΗΠΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 9 Μαρτίου (λίγο πριν την καραντίνα) η CIA σε έκθεσή της ανέφερε πως "τα Χωρικά Ύδατα της Ελλάδας είναι στα 12 Ναυτικά Μίλια" και όχι στα 6 ν.μ. που είναι αναγνωρισμένα επισήμως μετά την απαγόρευση επέκτασης από την Τουρκία υπό την απειλή αιτίας πολέμου (casus belli) το 1995.
Το σχετικό απόσπασμα αναφέρει χαρακτηριστικά: "Η Ελλάδα έχει χωρικά ύδατα που εκτείνονται σε 12 ναυτικά μίλια και υφαλοκρηπίδα το βάθος 200 μέτρων ή το βάθος εκμετάλλευσης. Η Τουρκία έχει χωρικά ύδατα που στο Αιγαίο εκτείνονται σε 6 ναυτικά μίλια, ενώ στον Εύξεινο Πόντο και στην Μεσόγειο εκτείνονται σε 12 ναυτικά μίλια. Επίσης η Τουρκία έχει ανακηρύξει ΑΟΖ στην Μαύρη Θάλασσα".

...κι η (πραγματική) AOZ της Τουρκίας

Στον χάρτη του οργανισμού Marine Regions (παγκόσμιο κέντρο χαρτογράφησης θαλασσίων ζωνών) η ΑΟΖ της Τουρκίας, που της ανήκει σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και το Θαλάσσιο Δίκαιο, όπως καθορίζεται με βάση την Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας (Άρθρο 121, παράγραφος 2) καλύπτει περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου χωρίς να παραβιάζει την ΑΟΖ της Ελλάδας, της Αιγύπτου ή της Κύπρου. Αντιθέτως, τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας εμφανίζονται στα 12 ν.μ. στην Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινος Πόντος) μετά την μονομερή απόφαση επέκτασης του 1964 - δηλαδή χωρίς την συμφωνία Γεωργίας, Βουλγαρίας, Ρωσίας και Ουκρανίας -, όπως και η ΑΟΖ φαίνεται στα 200 ν.μ.στην ίδια περιοχή. Στα 12 ν.μ. επεκτείνονται τα χωρικά της ύδατα και στην Ανατολική Μεσόγειο στα σύνορα με την Συρία και την περιοχή απέναντι από την Κύπρο καθώς και σε περιοχή των Δωδεκανήσεων ανάμεσα στην Ρόδο και το Καστελόριζο και νότια/νοτιανατολικά της Ρόδου προς την Κύπρο.
Στον σχετικό χάρτη εμφανίζονται επίσης τα Χωρικά Ύδατα, η Συνορεύουσα Ζώνη, τα Εσωτερικά Ύδατα, τα Ύδατα Αρχιπελάγους και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Τουρκίας, μαζί με την  υπό αμφισβήτηση περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, που έχει κοινοποιήσει στον ΟΗΕ. 

Η διαφορά ΑΟΖ και χωρικών υδάτων

Η Αποκλειστική Οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) περιγράφεται αναλυτικά στην Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας του 1982 και τέθηκε σε ισχύ το 1994, με την Ελλάδα να την ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία της έναν χρόνο αργότερα. Η ΑΟΖ θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το κύμα, το δύναμη της θάλασσα και τον άνεμο αλλά δεν ανήκει στα χωρικά της ύδατα. Η ΑΟΖ αποτελεί "κυριαρχικό δικαίωμα", το οποίο αναφέρεται στη δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ενώ η επιφάνεια είναι "διεθνή ύδατα". 

Γι΄' αυτό η ΑΟΖ επεκτείνεται πέρα από τα χωρικά ύδατα μιας χώρας (συνήθως πλέον τα 12 ναυτικά μίλια) στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Η χρήση του όρου "ΑΟΖ" μπορεί να περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα, ονομαστικά και μόνο αλλά νομικά σε επίπεδο διεθνούς  δικαίου είναι δύο διαφορετικές ζώνες. Η ΑΟΖ δεν συμπεριλαμβάνει τα χωρικά ύδατα, ούτε και την υφαλοκρηπίδα πέραν των 200 ν.μ. Η διαφορά χωρικών υδάτων και ΑΟΖ είναι πως τα χωρικά ύδατα αφορούν σε πλήρη κυριαρχία, ενώ η ΑΟΖ μόνο το "κυριαρχικό δικαίωμα" της εκμετάλλευσης για εμπορικούς σκοπούς.