Η τουρκική εταιρία πετρελαίου ΤPAO (Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı -Turkish PetroleumCorporation) ιδρύθηκε το 1954 και αποτελεί τη μοναδική εθνική πετρελαϊκή εταιρεία της Τουρκίας που έχει αναλάβει μια σειρά έργων εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου τόσο στην ξηρά όσο και στην θάλασσα, ειδικά στη Μαύρη Θάλασσα , τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο της αποστολής για ανάπτυξη εγχώριων και διεθνών πόρων και για κάλυψη της συνεχούς αυξανόμενης ζήτησης για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη Τουρκία.
Ως η μοναδική Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Τουρκίας, η TPAO βρίσκεται στη σημαντική θέση για τη δημιουργία αλυσίδων προστιθέμενης αξίας στο Ceyhan, το οποίο αναμένεται να είναι ένα από τα
Παγκόσμια Κέντρα Ενέργειας λόγω της εμπειρίας του πάνω από μισό αιώνα στη βιομηχανία πετρελαίου, στις διεθνείς δραστηριότητες και στην συμμετοχή της ως μέτοχος σε παγκόσμια έργα αγωγών, όπως ο αγωγός αργού πετρελαίου Baku-Tbilisi-Ceyhan (BTC) και ο αγωγός φυσικού αερίου του Νότιου Καυκάσου (SCP).Επίσης ,έχει συνεργαστεί με τη Shell(Upstream Turkey) το Φεβρουάριο του 2013 όπου συμφώνησαν σε μια κοινοπραξία για δραστηριότητες εξερεύνησης βαθέων υδάτων στο δυτικότερο τμήμα των τουρκικών υδάτων της Μαύρης Θάλασσας (γεώτρηση πετρελαίου και φυσικού αερίου).
Όλο το μετοχικό κεφάλαιο της ΤΡΑΟ ανήκει στο Turkey Wealth Fund ,στο οποίο Πρόεδρος είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Το 2012 είχε μικτό κέρδος 20 δις δολάρια.Το 2015 είχε επενδύσει 1 δις. δολάρια στο εξωτερικό με σκοπό να επενδύσει άλλα 2,3 δις. δολάρια με προτεραιότητα το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ στην Κασπία, αλλά και το Ιράκ.Έχει αναλάβει 5 projects στο Αζερμπαιτζάν,4 στο Ιράκ και 1 στη Ρωσία .Το net working capital του 2018 ,δηλαδή η αξία/κέρδος της εταιρίας υπολογίστηκε στα 182 εκατομμύρια δολάρια-ένα ποσό πολύ μικρό για πετρελαική.
Το 2019 δεν έχουν αναρτηθεί περαιτέρω στοιχεία. Στο παρελθόν η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει κυρώσεις σε δύο υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου (TPAO) σε σχέση με τις παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης της Τουρκίας στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου.
Σήμερα η ίδια εταιρεία ζητά άδεια για έρευνες πετρελαίου σε 7 περιοχές της Μεσογείου σε μία θαλάσσια έκταση μεταξύ Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης στα δυτικά και Κύπρου στα ανατολικά.
Συγκεκριμένα, η ΤΡΑΟ ζητά άδεια για επιπλέον έρευνες για πετρέλαιο σε 7 περιοχές της Μεσογείου σε 24 οικόπεδα με κωδικούς R18, R19, S18, S19 (ανατολικά της Καρπάθου), S16, S17 (μεταξύ Καρπάθου και Κρήτης), Τ18, Τ19, U18, U19 (σε απόσταση 6 ναυτικά μίλια από τα ελληνικά χωρικά ύδατα), Τ16, Τ17, U16, U17 (ανατολικά της Κρήτης) και V18, V19,O20,O21,P20,P21, R20,R21,S20,S21 και αυτό οφείλεται βάσει μιας αμφιλεγόμενης θαλάσσιας συνοριακής συμφωνίας που υπεγράφη με την Λιβύη τον Νοέμβριο του 2019.
Το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και αποτελεί πρόκληση για την Διεθνή Νομιμότητα αποτελείται από ένα failed state ,αυτό της Λιβύης,και από την Τουρκία να το χρησιμοποιεί για να υπονομεύσει το υπάρχον περιφερειακό status quo. Με βάση τις πλασματικές και αυθαίρετες συντεταγμένες που αναγράφονται σε αυτό, η Τουρκία παραβιάζει απροκάλυπτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας καθώς στερεί από τα τέσσερα προαναφερθέντα ελληνικά νησιά τη νόμιμη ελληνική υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη- ΑΟΖ ενώ ταυτόχρονα καταπατά κατάφωρα και την κυπριακή ΑΟΖ.
Γιατί ,όμως, τώρα η Τουρκία να μεταβεί σε ένα νέο “μπαράζ επιθέσεων” προς την ελληνική πλευρά μετά το μεταναστευτικό προ ολίγων μηνών ,την περίοδο της πανδημίας και την ασέβεια που υπέδειξε στο χώρο της Αγίας Σοφιάς;
Καταρχάς , η πάγια τουρκική θέση υποστηρίζει ότι τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, αλλά μόλις 6 ναυτικά μίλια χωρικών υδάτων,οπότε δεν δραστηριοποιούνται παράνομα. Η Τουρκία ,γενικώς, με τα βήματα που ακολουθεί θέλει να αποδείξει πως είναι περιφερειακή ηγεμονική δύναμη χωρίς να επιδέχεται αμφισβήτηση από κανέναν.
Έπειτα η Τουρκία επιχειρεί με τον τρόπο αυτό να απομονώσει το Καστελόριζο που τόσο “πολιορκεί” με το να αποκόψει το Κρητικό πέλαγος από τα Δωδεκάνησα και την Ελλάδα από την Ανατολική Μεσόγειο.Ένας ακόμη λόγος και εξίσου σημαντικός είναι η δυσαρέσκεια της Τουρκίας στον αγωγό East Med με τις 3+1 χώρες ,Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-ΗΠΑ,για αυτό τον λόγο κιόλας υπογράφτηκε η στρατιωτική συμφωνία και το μνημόνιο κατανόησης με τη Λιβύη για τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες «μπλοκάροντας» ουσιαστικά την παραπάνω συμφωνία, καθώς διαπερνά την κυπριακή ΑΟΖ και τη δυνητική ελληνική ΑΟΖ. Στόχος της Τουρκίας είναι να διακόψει την Ελληνική από την Κυπριακή ΑΟΖ,και κατά συνέπεια κάθε σύνδεση ελληνισμού.
Γενικότερα ,η Τουρκία επιδιώκει να φέρει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό τους όρους της Τουρκίας .
Η ελληνική πλευρά θα πρέπει να κινηθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.Ο νόμιμος τρόπος είναι και ο διπλωματικός. Κάθε δήλωση και ενέργεια της Ελλάδας είναι σωστές,μέχρι στιγμής.Και βέβαια η έσχατη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις ,και προς αποφυγή ,είναι η στρατιωτική απάντηση εφόσον διαπιστώνεται παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
