«Όποιος δουλεύει πάει μπροστά», «ρισκάρω αλλά μέχρι εκεί που δεν θα με “σκοτώσει” αν αποτύχω» και «ότι δεν προχωράει μπροστά πάει πίσω». Αυτό το «τρίπτυχο» καθόρισε τον δρόμο που ακολούθησε και συνεχίζει ν’ ακολουθεί ο γενικός διευθυντής της εταιρίας -του ομίλου Βασιλάκη– Autotechnica/Βελμάρ, Στέλιος Κουτελόπουλος.
Σπούδασε Οργάνωση & Διοίκηση στο American College of Greece (Deree College). Έχει… γράψει χιλιόμετρα -από διάφορες θέσεις- μέσα στην αγορά, ξέρει θεωρητικά αλλά και πρακτικά τα «μυστικά» της.
Ως τόπο της συνάντησής μας είχαμε ορίσει το γραφείο του. Ο φύλακας στην πύλη με προθυμία παρείχε τις απαραίτητες οδηγίες για τη διαδρομή που οδηγούσε στον προορισμό.
Την έξοδο από το ασανσέρ διαδέχτηκε η είσοδος σ’ έναν χώρο με πολλές θέσεις εργασίας και γραφεία. Η απορία «και τώρα πού πάμε;» συνόδευε τα βήματα… «στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα».
Ευτυχώς ήταν ελάχιστα. Την αβέβαιη πορεία διέκοψε το καλωσόρισμα από την ευγενικότατη γραμματέα του κ. Κουτελόπουλου και η (υπό τη συνοδεία της) είσοδος στο λιτό γραφείο του.
Ο γενικός διευθυντής της Autotechnica/Βελμάρ μίλησε στο emea.gr, μεταξύ άλλων, για την κατάσταση στην αγορά του αυτοκινήτου. Για στρεβλώσεις που παρατηρούνται, το μεταβατικό στάδιο που αυτή βρίσκεται και τα δεδομένα που θα την καθορίσουν τα επόμενα 2-3 χρόνια.
Τεράστιοι οι χρόνοι παράδοσης, απορρυθμισμένο το σύστημα
«Η αγορά του αυτοκινήτου ακολούθησε την πορεία της χώρας. Το 2019 τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν καλύτερα και προσβλέπαμε να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο. Οι δύο πρώτοι μήνες του 2020 ήταν super.
Φαινόταν να έρχεται κάτι πάρα πολύ καλό. Όμως, ήρθε η πανδημία και κλείσαμε για δύο μήνες. Όταν άνοιξε πάλι η αγορά υπήρχε κάποια δουλειά, κινήθηκε. Αλλά η πανδημία είχε απορρυθμίσει όλο το σύστημα.
Από το πρώτο εξάμηνο του 2021 αρχίσαμε να έχουμε θέματα παραγωγών. Το έβλεπες αλλά επειδή υπήρχε stock δεν ήταν τόσο έντονο. Τώρα έχουμε τεράστιους χρόνους παράδοσης.
Από το δεύτερο εξάμηνο του 2021 έγινε πάρα πολύ έντονο. Εμείς βγήκαμε από το 2021 με περίπου 30.000 εκκρεμείς παραδόσεις αυτοκινήτων. Το νούμερο αυτό, με τα ζητήματα που υπάρχουν, μπορεί να μεταφερθεί -στις νέες παραγγελίες- την επόμενη χρονιά.
Οι ταξινομήσεις τον περασμένο μήνα αφορούσαν παραγγελίες 5-6 μήνες πίσω. Μπορεί και παραπάνω, ανάλογα με τον χρόνο παράδοσης από την κάθε εταιρία.
Με συνέπεια, μαζί με τ’ άλλα ζητήματα, να μην μπορείς να μετρήσεις καλά την αγορά. Κάνουμε εκτιμήσεις αλλά δεν γίνεται ακριβής μέτρηση, δεν έχουμε την πραγματική εικόνα της αγοράς. Παρ’ ότι η αγορά των αυτοκινήτων είναι κάτι απόλυτα μετρήσιμο.
Είναι μετρημένη στον πόντο, από τις πιο αξιόπιστες μετρήσεις που μπορείς να έχεις για το τι συμβαίνει. Εκτός από το τωρινό διάστημα που έχει μια στρέβλωση λόγω της καθυστέρησης στις παραγωγές και στις παραδόσεις».
Είναι πολύ ρευστό το περιβάλλον
Υπάρχουν αρκετές προβληματικές μεταβλητές με συνέπεια, όπως επισημαίνει ο Στέλιος Κουτελόπουλος, το περιβάλλον να είναι ρευστό.
«Επιπλέον, των παραπάνω υπεισέρχονται και εξωγενείς παράγοντες. Πληθωρισμός, αύξηση του κόστους στα καύσιμα κλπ. Όλα αυτά αλλάζουν το περιβάλλον. Είμαστε σ’ ένα πολύ ρευστό περιβάλλον. Η αγορά φέτος φαίνεται ότι θα κλείσει περίπου στα περσινά νούμερα, γύρω στις 105.000 ταξινομήσεις.
Δεν μπορείς να ξέρεις ακριβώς γιατί εξαρτάται και από τ’ αυτοκίνητα που θα έρθουν. Πολλές μάρκες μπορεί να πάρουν μια παραγγελία τώρα και να την παραδώσουν με τον καινούργιο χρόνο.
Επίσης, υπάρχουν μάρκες που μπορεί να πας να παραγγείλεις τώρα και να σου πουν ότι θα το παραλάβεις προς το τέλος του 2023. Διαφέρουν οι χρόνοι παράδοσης σε κάθε μάρκα. Είναι μία πολύ περίεργη κατάσταση που σίγουρα δεν βοηθάει την αγορά.
Το πρόβλημα με τ’ αυτοκίνητα ξεκίνησε στο πρώτο κομμάτι της πανδημίας, όταν κλείσανε εργοστάσια. Κατόπιν υπήρξαν θέματα με τους μικροεπεξεργαστές, δεν υπήρχε η παραγωγή που χρειαζόταν η αγορά.
Οπότε υπήρξε και αυτό, plus τις μεταφορές. Θυμάστε και αυτό που είχε γίνει με το καράβι στο Σουέζ. Αυτό μπορεί να χάλασε το σύστημα για δύο μήνες, οπότε το απορρύθμισε περαιτέρω. Είναι ένα πράγμα συνεχώς απορυθμισμένο.
Συνεχή προβλήματα είχαμε και με τον κορωνοϊό, ακόμα και στα συνεργεία μας. Γιατί, όταν κάποιος αρρωσταίνει και φεύγει, πέφτει η παραγωγικότητα. Δεν έχεις κάποιον να τον αναπληρώσει.
Υπάρχουν δυσκολίες σε όλα τα «γρανάζια» με συνέπεια όλο το σύστημα να μην είναι σωστά ρυθμισμένο, να μη δουλεύει απρόσκοπτα.
Σε αυτά που σας είπα, έρχεται over η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος και δημιουργούν επιπλέον προβλήματα. Η Ουκρανία ήταν για την ευρωπαϊκή αγορά σημαντικός προμηθευτής καλωδίων (πλεξούδων) για τ’ αυτοκίνητα. Εκεί παραγόταν περίπου 30% των προϊόντων που έρχονταν στην ευρωπαϊκή αγορά.
Υπάρχει ένα εργοστάσιο που λειτουργεί ακόμα αλλά δεν έχει την παραγωγικότητα που είχε πριν τον πόλεμο. Απ’ όσο ξέρω δουλεύει γιατί το δυναμικό του είναι κυρίως γυναίκες, αφού η πλειοψηφία των αντρών πολεμούν. Ήρθε λοιπόν και αυτό να απορυθμίσει ακόμα περισσότερο το όλο σύστημα».
Διαχειρίσιμη τώρα η κατάσταση, η κρίση του 2012 ήταν καταστροφική
Πεποίθηση του κ. Κουτελόπουλου είναι ότι παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα η υφιστάμενη κατάσταση είναι ακόμα διαχειρίσιμη. Δεν είναι σαν την κρίση του 2012: «Υπάρχουν τα θέματα που αναφέραμε, όπως και η αύξηση στο λειτουργικό κόστος. Για παράδειγμα τα μαγαζιά της λιανικής έχουν διπλασιασμό στο κόστος του ρεύματος.
Αλλά φαίνεται ότι στο πλαίσιο της λειτουργίας κάπως μπορείς να το διαχειριστείς. Δεν είναι η κατάσταση του 2012, τότε η κρίση ήταν μεγαλύτερη για πολλούς λόγους. Ήταν η απόλυτη καταστροφή, η αγορά βρέθηκε στο ναδίρ. Έκλεισαν πολλά καταστήματα, βγήκαν πολλοί άνθρωποι εκτός της δραστηριότητας του αυτοκινήτου.
Η αγορά πριν από την κρίση του 2012 ήταν περίπου 300.000 αυτοκίνητα και έφτασε το ’12 γύρω στα 50.000. Είχε μια μείωση της τάξης του 75%.
Οι εταιρίες που μπόρεσαν να επιβιώσουν έκαναν κάποιες ενέργειες που είχαν αρχίσει πριν την κρίση αλλά με αυτήν έγιναν πιο έντονες. Για παράδειγμα προσπάθησαν κάποιες να γίνουν multibrand, ώστε να έχουν περισσότερες μάρκες και άρα και μεγαλύτερο όγκο».
Μύθος πως οι Έλληνες αγόραζαν πολλά αυτοκίνητα
Ο Στέλιος Κουτελόπουλος επισημαίνει πως η αγορά «δεν έχει ομαλοποιηθεί». Αντίθετα, «με τον πόλεμο απορρυθμίστηκε λίγο περισσότερο. Υπήρχε πλάνο ρύθμισης στο δεύτερο εξάμηνο αυτού του έτους αλλά πλέον είμαστε πιο απαισιόδοξοι γι’ αυτό.
Τα περισσότερα εργοστάσια έλεγαν ότι μετά το δεύτερο εξάμηνο του 2022 τα πράγματα θ’ αρχίζουν να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Και θα μπούμε σε μια πορεία, ίσως από του χρόνου, ακόμα μεγαλύτερης ομαλοποίησης. Αυτό, και λόγω του πολέμου, έχει ανατραπεί».
Επιπλέον, τονίζει ότι δεν αληθεύει η άποψη ότι πριν από την κρίση οι Έλληνες έπαιρναν πολλά αυτοκίνητα: «Παρ’ ότι υπάρχει η θεωρία πως οι Έλληνες αγόραζαν -προ κρίσης- πολλά αυτοκίνητα, αυτό δεν ίσχυε.
Η Ελλάδα δεν έφτασε ποτέ στον ευρωπαϊκό, κατά κεφαλήν, μέσο όρο. Ήμασταν πάντα, ακόμα και όταν λέγαμε εδώ “πω πω πουλάμε πάρα πολλά αυτοκίνητα”, αισθητά κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Στην Ευρώπη ήταν 27-28 αυτοκίνητα ανά χίλιους κατοίκους και στην Ελλάδα ήταν κάτω από 20. Και τώρα χώρες με πληθυσμό αντίστοιχο με τη χώρα μας έχουν πολλαπλάσια νούμερα.
Για παράδειγμα στο Βέλγιο έχουν περίπου 400.000 ταξινομήσεις και στην Ελλάδα έχουμε περίπου 100.000. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές, είναι πολύ διαφορετικές οι αγορές».
Πιθανή μερική εκμετάλλευση της κατάστασης και μεγάλη αύξηση των τιμών
Όταν η συζήτηση έφτασε στις αυξημένες τιμές, ο κύριος Κουτελόπουλος επιφύλασσε μία ευχάριστη έκπληξη. Ήταν, σε αντίθεση με πολλούς, ειλικρινής.
«Οι τιμές των αυτοκινήτων έχουν αυξηθεί αρκετά το τελευταίο διάστημα, λόγω αυξήσεων στο κόστος παραγωγής, των επενδύσεων που έπρεπε να κάνουν εδώ και καιρό τα εργοστάσια, στο λειτουργικό κόστος. Πιθανόν, βέβαια, να το έχουμε εκμεταλλευτεί και λίγο και οι τιμές ανεβαίνουν πολύ.
Όταν μια τιμή, σε οποιοδήποτε προϊόν, ανεβαίνει 15%-20%, υπάρχει το λεγόμενο elasticity. Δηλαδή, αυτό το αγόραζες 1.000 ευρώ, τώρα το αγοράζεις 1.500, μετά 2.000 εντάξει μπορείς. Μόλις το πάω 5.000 θα μου πεις “άστο δεν το αγοράζω καθόλου, δεν μπορώ, δεν πειράζει”. Οπότε αυτό το elasticity θέλει μια σωστή διαχείριση».
Ο γενικός διευθυντής της Autotechnica/Βελμάρ, δεν πιστεύει πως οι αυξήσεις στα καύσιμα θα επηρεάσουν αισθητά την αγορά αυτοκινήτου: «Το κόστος των καυσίμων σίγουρα θα επηρεάσει τη μετακίνηση αλλά δεν νομίζω ότι θα επηρεάσει την αγορά.
Πιστεύω πως αν πραγματικά χρειάζεσαι ένα αυτοκίνητο, αν έχεις ανάγκη να μετακινείσαι, θα το αγοράσεις. Η μείωση της ζήτησης νομίζω ότι είναι περισσότερο ψυχολογικό θέμα. Αν όλο το περιβάλλον είναι αρνητικό, επηρεάζεσαι και γίνεσαι πιο διστακτικός στο να καταναλώσεις οτιδήποτε.
Οπότε μαζεύεσαι λίγο. Γιατί μπορεί να έχεις τα χρήματα και τα πάντα αλλά όταν ακούς όλο κακά νέα επηρεάζεσαι ψυχολογικά, μαζεύεσαι, είναι ανθρώπινο.
Είναι γεγονός ότι από την έναρξη του πολέμου έχει μειωθεί η ζήτηση σ’ ένα ποσοστό περίπου 15%, ίσως και λίγο παραπάνω. Αλλά υπάρχει ζήτηση».
Υπάρχει θετική προοπτική για την αγορά αυτοκινήτων
Ο Στ. Κουτελόπουλος θεωρεί ότι «παρά τα δεδομένα υπάρχει θετική προοπτική. Επειδή η αγορά μας δεν ανέβηκε ποτέ, κάποια στιγμή πρέπει ν’ ανέβει, είναι πολύ χαμηλά. Ο μέσος όρος της ηλικίας του στόλου έχει φτάσει να είναι 16 ετών. Οπότε τ’ αυτοκίνητα αυτά είναι για πέταμα μετά, δεν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις.
Αν λοιπόν τα πράγματα εξομαλυνθούν και δεν γίνει κάτι πολύ περίεργο, παρ’ ότι τώρα δεν ξέρουμε αν θα μπούμε σε ύφεση γιατί μπαίνουν και οικονομικά δεδομένα, η αγορά πρέπει να πάει πάνω.
Εκ των πραγμάτων, κάποιος πρέπει ν’ αντικαταστήσει το αυτοκίνητό του γιατί σε λίγο δεν θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει, θα είναι σε κατάσταση διάλυσης. Οπότε, υπάρχει μια θετική προοπτική. Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, θεωρώ πως η αγορά μας θα ήταν αισθητά καλύτερη».
Για ν’ αλλάξει πραγματικά όλος ο στόλος θα περάσουν 20-25 χρόνια
Η κουβέντα μας έφτασε στην ηλεκτροκίνηση και την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2030 και μετά να σταματήσει η εισαγωγή και εμπορία αυτοκινήτων εσωτερικής καύσεως.
«Όντως υπάρχει αυτό το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2030. Αλλά είναι και περίεργο το περιβάλλον, με τις εξελίξεις που υπάρχουν. Οπότε μπορεί, δεν το ξέρω δεν έχω πληροφόρηση, ν’ αλλάξει κάτι από αυτά. Ίσως δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί τόσο γρήγορα. Αλλά υπάρχει μια πίεση ν’ αλλάξουμε.
Βέβαια να πούμε, επειδή ο κόσμος μπερδεύεται, ότι μέχρι τότε θα πουλιούνται κανονικά τ’ αυτοκίνητα εσωτερικής καύσεως. Είναι πάρα πολλά τ’ αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν μέχρι τότε. Άρα, για ν’ αλλάξει πραγματικά όλος ο στόλος θα περάσουν 20-25 χρόνια.
Θα γίνει μετάβαση αλλά θα είναι αργή. Το πλάνο είναι -και εν μέρει έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και από τους κατασκευαστές- ν’ ανεβάζουν τις τιμές στ’ αυτοκίνητα εσωτερικής καύσεως και να μειώνεται η τιμή των ηλεκτρικών. Ώστε, κάποια στιγμή, να μην υπάρχει υπολογίσιμη διαφορά για τον χρήστη.
Εκτιμώ πως ως περίπου το 2025 θα υπάρξει προσέγγιση στις τιμές αυτοκινήτων εσωτερικής καύσεως και ηλεκτρικών, δεν θα είναι τόσο μεγάλη η διαφορά. Ήδη υπάρχει μείωση, δεν είναι η διαφορά όσο ήταν στο παρελθόν.
Επίσης υπάρχει η επιδότηση από το ελληνικό κράτος. Υπάρχει η επιδότηση των 8.000 ευρώ, υπάρχουν άλλα 1.500 με ηλικιακό κριτήριο, αν είσαι πολύτεκνος, αν είσαι εταιρία, υπάρχουν σοβαρά κίνητρα. Σε όλες τις χώρες που προωθήθηκαν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ήταν πάντα επιδοτούμενα, με κάποιο τρόπο, από το κράτος».
Αλλαγές στην αγορά που απαιτούν σωστό «διάβασμα» και προσαρμογή
Ρωτήσαμε τον κύριο Κουτελόπουλο για το «αύριο» της αγοράς: «Τα επόμενα 2-3 χρόνια υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που θα καθορίσουν την αγορά. Ένα είναι η ηλεκτροκίνηση, τι θα φέρει, πώς θ’ αλλάξουν τα πράγματα. Ένα άλλο είναι οι αλλαγές, σε κάποιες μάρκες, του μοντέλου διανομής. Θα γίνονται κάποια πράγματα πιο κεντροποιημένα από εργοστάσια, εισαγωγικές κλπ.
Είναι γεγονός πως η αγορά βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. Οπότε, το μόνο που μπορεί να κάνει μια εταιρία είναι με τη δυναμική που διαθέτει, τις ικανότητές της, τη δυνατότητά της να κατανοεί πως κινείται η αγορά να κάνει προσαρμογές. Ώστε να βγει πιο δυνατή από αυτή τη διαδικασία.
Δεν μπορείς να καθορίσεις τα πάντα, οπότε θα κοιτάξεις να δεις τι κινήσεις πρέπει να κάνεις για να μπορείς να είσαι και την επόμενη μέρα ακόμα καλύτερη.
Εμείς στα σχέδιά μας εστιάζουμε πολύ στο θέμα της εξυπηρέτησης. Προσπαθούμε να έχουμε ένα υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης σε sales και after sales. Θέλουμε, επίσης να έχουμε μια πολύ δυνατή δραστηριότητα μεταχειρισμένων που είναι ένα κομμάτι εντελώς δικό μας.
Έχουμε ένα ξεχωριστό brand name και είναι μια σημαντική δραστηριότητα που την «τρέχουμε» εμείς. Η οποία, υποστηρίζει και άλλα τμήματα, δηλαδή παίρνουμε ανταλλαγές για να μπορέσουμε να πουλήσουμε καινούργια αυτοκίνητα κλπ.
Προφανώς αν προκύψουν ευκαιρίες για ανάπτυξη μαρκών, αν και είναι λίγο δύσκολο αλλά ποτέ δεν ξέρεις, θα επεκταθούμε. Το ίδιο και χωροταξικά σε κάποιες περιοχές. Δραστηριοποιούμαστε συνειδητά σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη. Δεν θέλουμε να πάμε σε μικρότερες περιοχές.
Στην Κρήτη υπάρχουμε γιατί ο κύριος Βασιλάκης έχει ξεκινήσει από εκεί, οπότε είναι θέμα συναισθηματικό και ιστορίας. Αν δεν υπήρχαν αυτά ίσως να μην ήμασταν εκεί, γιατί είναι πιο μικρό μέγεθος, αλλά έχουμε εγκαταστάσεις και μεγάλα δικά μας σημεία.
Προφανώς, πάντα κοιτάμε τη βιωσιμότητα και την κερδοφορία της εταιρίας. Η οποία, μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε περαιτέρω επενδύσεις, ώστε να μπορούμε να προχωράμε μπροστά.
Εμείς ως dealer έχουμε πολλές μάρκες. FORD, OPEL, SEAT, CUPRA, VOLVO, SAAB, HONDA, MITSUBISHI, ALFA ROMEO, JEEP, FIAT, ABARTH, LANCIA, HYUNDAI, KIA, BMW και MINI.Στόχος μας είναι να είμαστε πάρα πολύ καλοί σε κάθε μάρκα που εκπροσωπούμε, να μη χάνουμε το focus. Οπότε, έχουμε μια δομή που υποστηρίζει την κάθε μάρκα ξεχωριστά, ώστε η απόδοσή μας σε κάθε μάρκα να είναι η καλύτερη δυνατή.
Το άλλο κομμάτι είναι τα συνεργεία, και αυτά είναι μια αρκετά σύνθετη δουλειά. Όπου, πρέπει να κρατηθούμε σ’ ένα επίπεδο.
Αυτό είναι ένα πλάνο που θα υλοποιήσουμε συγκεκριμένα τα επόμενα χρόνια. Τώρα δεν βοηθάει η αγορά, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα γιατί δεν υπάρχουν και πολλά αυτοκίνητα. Αλλά είναι μέρος του πλάνου μας ν’ αναπτύξουμε αυτή τη δραστηριότητα περαιτέρω.
Όπως σας είπα οι αλλαγές στην αγορά τώρα θα συντελεστούν και εμείς πρέπει να τις “διαβάσουμε σωστά” και να κάνουμε σωστή προσαρμογή. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Θ’ αλλάξει αρκετά το περιβάλλον».
«Ρισκάρω λελογισμένα»
Ζητήσαμε από τον Στ. Κουτελόπουλο ν’ αναφερθεί στον καθοριστικό παράγοντα που διαμόρφωσε την επαγγελματική του πορεία: «Όλα τα χρόνια που δουλεύω ασχολούμαι μόνο με τη δουλειά μου.
Το focus μου ήταν να δουλέψω πολύ για να φέρω αποτελέσματα. Δεν ασχολούμουν με κάτι άλλο, με PR κλπ., παρά μόνο με την ουσία. Πως θα κάνω καλύτερα τη δουλειά μου για να πάω μπροστά.
Θεωρώ πως αυτό είναι ένα long term plan. Αν κάνεις τη δουλειά σου και φέρνεις αποτελέσματα θα σε οδηγήσει κάπου. Αυτό πιστεύω και εμένα μου βγήκε. Μπορεί να ήμουν και λίγο τυχερός, πάντα παίζει ρόλο και η τύχη. Το βασικό μου μότο είναι πως “όποιος δουλεύει πάει μπροστά”.
Πιθανόν, σε κάποιες στιγμές, θα πρέπει να ρισκάρεις κιόλας. Όταν μπήκα στη λιανική είχα ρισκάρει. Ήμουν σε μια πολυεθνική, στη Ford, ως υπεύθυνος περιοχής. Μου έγινε μια πρόταση ν’ αναλάβω ως γενικός διευθυντής στη λιανική. Αυτό ναι ήταν ρίσκο μεγάλο.
Ήμουν σ’ ένα περιβάλλον σίγουρο, προστατευμένο και βγήκα σε μια δουλειά αρκετά πιο δύσκολη. Ξαφνικά, γύρω στα 30 μου, είχα υπό την εποπτεία μου δύο μαγαζιά και 30-40 άτομα. Αυτό εμπεριείχε ένα ρίσκο γιατί θα μπορούσα ν’ αποτύχω. Ήταν ρίσκο αλλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μου βγήκε».
«Να μη σε “σκοτώσει” αυτό που ρισκάρεις»
Όταν, όμως, το ρίσκο αφορά εταιρία; «Για να ρισκάρει μια εταιρία το πρώτο που κάνει είναι να “διαβάσει” την αγορά, όσο καλύτερα μπορεί. Δεύτερον -αυτό κάνω εγώ, άλλοι ρισκάρουν περισσότερο- προτιμώ λελογισμένο ρίσκο με μεσοπρόθεσμο αποτέλεσμα.
Βασική αρχή, σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο, είναι να μη σε “σκοτώσει” αυτό που ρισκάρεις. Δηλαδή το ρίσκο να είναι τέτοιο που ακόμα και αν πάνε όλα στραβά να “επιζήσω” για να προχωρήσω.
Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό να το υπολογίσεις αλλά κάνω τα πλάνα μου με αυτή τη λογική. Πού φτάνω, εδώ. Αν πάω εκεί το κέρδος θα είναι επί τρία. Αν όμως η επιδίωξη του τρία δεν πετύχει, τότε μπορεί να κλείσει η εταιρία. Οπότε, όχι δεν επιδιώκω το επί τρία. Θα πάω μέχρι εκεί που το, ας πούμε, 20%-30% μιας απώλειας μπορώ να το διαχειριστώ και να προχωρήσω παρακάτω.
Αν δεν μπορώ και κλείσει η εταιρία, τι νόημα έχει; Αυτή νομίζω είναι μια λογική διαχείρισης ρίσκου σε όλους. Είτε για επενδυτές, είτε για όποιον άλλον. Να μη σε “σκοτώσει” το ρίσκο. Να είναι αναστρέψιμες οι συνέπειες της αποτυχίας να μη σταματήσει εκεί η διαδρομή».
Η Βελμάρ πενταπλασίασε τα μερίδιά της στην αγορά
Φτάνοντας στο τέλος της συζήτησής μας, ζητήσαμε από τον κύριο Κουτελόπουλο να μας πει πώς βλέπει τον εαυτό του σε πέντε χρόνια: «Είμαι αρκετό καιρό στην εταιρία. Βλέπω τον εαυτό μου εδώ, αναπτύσσοντας περαιτέρω τη Βελμάρ. Η οποία, όταν ξεκινήσαμε ήταν μια πολύ πιο μικρή εταιρία.
Στα χρόνια που είμαι εγώ εδώ -προφανώς έχει διαδραματίσει ρόλο ο όμιλος, αξιοποιήσαμε τις συνθήκες και- έχουμε πενταπλασιάσει τα μερίδιά μας και το αποτύπωμά μας στην αγορά. Η προσπάθειά μας θα συνεχίσει να κινείται στην ίδια κατεύθυνση.
Φιλοσοφία μου είναι πως ότι δεν προχωράει μπροστά πάει πίσω. Το στάσιμος δεν είναι πολύ εφικτό. Οπότε θα προσπαθήσουμε ν’ αυξήσουμε τα μερίδιά μας, να βελτιώσουμε τ’ αποτελέσματά μας το επόμενο διάστημα. Να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες και να τις εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο, συγκριτικά με τον ανταγωνισμό μας εσωτερικό και εξωτερικό.
Υπάρχουν κάποια πλάνα. Όμως, το στάδιο για τα επόμενα 2-3 χρόνια, είναι μεταβατικό για όλους τους dealers. Ίσως και για τις εισαγωγικές, γιατί αλλάζει το μοντέλο. Οπότε θα πρέπει να έχουμε όλα τα data. Εμείς το παρακολουθούμε πολύ στενά για να αποφασίσουμε ακριβώς πως θα προσαρμοστούμε, σε ότι χρειαστεί αν χρειαστεί».
