Ο Σεμπάστιαν Κούρτς εξέπεσε από το αξίωμα του ομοσπονδιακού Καγκελάριου της Αυστρίας. Προφανώς είναι δυσβάσταχτο το βάρος, στις πλάτες του, για την έρευνα, περί διαφθοράς, που γίνεται γύρω από το άτομο του οπότε προτίμησε να αποχωρήσει. Μέχρι να ξεκαθαρίσει και να διαλευκανθεί αυτή η υπόθεση(εάν και κατά πόσο υφίσταται διαφθορά) θα συνεχίσει την πολιτική του καριέρα από τα έδρανα του αρχηγού του κεντροδεξιού κόμματος. Στην αυστριακή Καγκελαρία προσωρινώς, μάλλον, θα βρίσκεται ο μέχρι πρότινος Υπουργός Εξωτερικών Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ
Η αλλαγή στην ηγεσία της χώρας ικανοποίησε το τοπικό κόμμα των Πρασίνων το οποίο έχει σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό με την κεντροδεξιά παράταση. “Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να συνεχίσουμε το κυβερνητικό έργο με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα”, δήλωσε χαρακτηριστικά επί του θέματος ο ηγέτης των Πρασίνων και αντικαγκελάριος Βέρνερ Κόγκλερ.
Η αντιπολίτευση ωστόσο αντιδρά. Θεωρεί προσχηματική την αλλαγή φρουρά στην Καγκελαρία. «Αυτό που συνέβη είναι ότι το Λαϊκό κόμμα θυσίασε τον Κουρτς ως Καγκελάριο για να παραμείνει στην κυβέρνηση. Ως πρόεδρος του ο Κουρτς θα συνεχίσει να κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο. Δεν είναι πλέον ομοσπονδιακός καγκελάριος, αλλά σκιώδης καγκελάριος της Δημοκρατίας της Αυστρίας” δήλωσε η επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, των Σοσιαλδημοκρατών Πάμελα Ρέντι-Βάγκνερ.
Ο Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ ως Υπουργός Εξωτερικών
Ο διάδοχος του Κούρτς στην αυστριακή Καγκελαρία Σάλενμπεργκ προφανώς έχει ευρύτερη αποδοχή και γι’ αυτό επιλέχθηκε γι’ αυτό τον δύσκολο ρόλο. Πλέον κρατάει στα χέρια του την καυτή πατάτα της διακυβέρνησης της χώρας, συνάμα πρέπει να είναι ενωτικός με όλες τις πτέρυγες του κόμματος του και να βρει, προσωπικά ο ίδιος, τις ισορροπίες του με τους συμμάχους της κυβέρνησης του, δηλαδή τους Πράσινους. Η ζωή στην Καγκελαρία άλλωστε είναι πολύ πιο διαφορετική απ’ αυτήν στο Υπουργείο των Εξωτερικών.
Ο 52χρονος πολιτικός ως Υπουργός Εξωτερικών είχε εκδηλώσει ανοιχτά την υποστήριξη της χώρας του στην Ελλάδα στις προβληματικές σχέσεις της με την Τουρκία. Δήλωνε τακτικά ότι οι κινήσεις της Τουρκίας στης Ανατολική Μεσόγειο αντίκεινται στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Ζητούσε μια πιο ενεργή στήριξη της Ευρώπης στην Ελλάδα. Ήταν μέσα σ’ αυτούς που αιτούνταν εμφατικά την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για κάθε παράνομη ενέργεια εις βάρος κάποιας χώρας μέλους της ΕΕ. Το προσφυγικό είναι θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την Αυστρία γι’ αυτό άλλωστε ήταν και μια από τις ευρωπαϊκές χώρες που είχαν στείλει δυνάμεις για την ενίσχυση της φύλαξης των ελληνικών συνόρων. Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στις αρκετές συναντήσεις που είχε με τον Σάλενμπεργκ δήλωνε ότι βρίσκει στο πρόσωπο του υποστήριξη για τις ελληνικές θέσεις.
Ο νέος αυστριακός Καγκελάριος επίσης είχε εκφραστεί ούτε λίγο, ούτε πολύ εναντίον της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Σε συνέντευξη του στην γερμανική εφημερίδα Die Welt αφού τόνισε για ακόμη μια φορά ότι οι Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να στηριχθούν από την Ευρώπη απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα δήλωσε ότι η πόρτα της Ένωσης πρέπει να κλείσει για την Τουρκία. “Για πολύ καιρό η Αυστρία είναι της γνώμης ότι οι ήδη παγωμένες ενταξιακές συνομιλίες θα πρέπει να είναι τερματισμού πλήρως και επισήμως”. Στην ίδια συνέντευξη είχε πει ότι ότι δεν βλέπει την Τουρκία να εντάσσεται στην ΕΕ μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.
Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού του θέματος πάντως είναι ότι οι γειτονικές, δεμένες με συμμαχικούς δεσμούς χώρες της Αυστρίας και της Γερμανίας έχουν διαμετρικά αντίθετες θέσεις στον ζήτημα της Τουρκίας. Στην ιστορία της διπλωματίας άλλωστε δεν υπάρχουν ποτέ αιώνιοι φίλοι ή αιώνιοι εχθροί.
