Σε πλήρη αναδιάρθρωση φαίνεται να βρίσκεται η κεντρική πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Από την μια, όπως πληροφορούμαστε, έχουν ξεκινήσει εντατικές διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης με την συμμετοχή Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων. Από την άλλη, στο στρατόπεδο της κεντροδεξιάς, επικρατεί κατήφεια και εσωστρέφεια. Το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος υποχρέωσε τον υποψήφιο Καγκελάριο-εκλεκτό της Αγγέλα Μέρκελ-Άρμιν Λάσετ να υποβάλλει την παραίτηση του. Το κόμμα που ήταν η ραχοκοκαλιά των γερμανικών κυβερνήσεων τα τελευταία δέκα έξι χρόνια πλέον είναι ακέφαλο, κατακερματισμένο και αποδυναμωμένο.
Ωστόσο η ζωή συνεχίζεται. Η φύση όπου υπάρχουν κενά τα συμπληρώνει οπότε η κατεύθυνση για το CDU είναι μόνον μια, προς την εκλογή νέας ηγεσίας. Επισήμως κανείς ακόμη δεν έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για λόγους πολιτικής αβρότητας προς τον απελθόντα Άρμιν Λάσετ. Ανεπισήμως, όπως αναφέρουν τα γερμανικά μέσα, η κούρσα διαδοχής έχει ξεκινήσει. Τα σενάρια λένε ότι δύο είναι τα επικρατέστερα πρόσωπα για να μπουν στο κουστούμι του αρχηγού της κεντροδεξιάς παράταξης. Ο βαθύπλουτος δικηγόρος Φρίντριχ Μέρτς και ο απερχόμενος Υπουργός Υγείας Γενς Σπαν.
Ο Μέρτς φέρεται να είναι γαλουχημένος από το πνεύμα του Βόλφανγκ Σόιμπλε ο οποίος αποχωρεί πλέον από την προεδρία της γερμανικής Βουλής. Οι πληροφορίες λένε ότι έχει δεξιόστροφη ατζέντα κάτι που αρέσει ιδιαίτερα στο βιομηχανικό γερμανικό κατεστημένο. Θεωρείται ικανός να αλιεύσει ψήφους από του κεντρώους του FDP και να αποτελέσει ανάχωμα για το ακροδεξιό κόμμα του AFD. Ωστόσο επί του παρόντος το μεγάλο επίδικο είναι αν θα καταφέρει να χαλάσει τις διαπραγματεύσεις Πρασίνων, Φιλελεύθερων με το SPD έτσι ώστε να τους προσεταιριστεί, να αρχίσει να μιλάει μαζί τους με σκοπό την σύσταση μιας κυβέρνησης συνασπισμού με το CDU βασικό κορμό της. Φαντάζει δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Ο Σπαν από την άλλη ανήκει περισσότερο στην σχολή μετριοπάθειας που πρεσβεύει η απερχόμενη Καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ. Είναι δηλωμένος ομοφυλόφιλος, παντρεμένος με γνωστό Γερμανό δημοσιογράφο. Συμφωνεί με το πολιτικό σκεπτικό της Μέρκελ στο θέμα του προσφυγικού ωστόσο είναι ένα κλικ πιο αυστηρός στο θέμα του θρησκευτικού συμβόλου της μπούρκας. Φέρνει έναν αέρα ανανέωσης στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και αρκετοί θεωρούν ότι μπορεί να συσπειρώσει με μεγάλη επιτυχία τους απολιτίκ, τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους οι οποίοι σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση κινήθηκαν προς τους σοσιαλδημοκράτες και του Πράσινους. Το μεγάλο επίδικο και γι’ αυτόν βεβαίως είναι το ίδιο αν θα καταφέρει να χαλάσει τις διαπραγματεύσεις Πρασίνων και Φιλελεύθερων με το SPD.
Προς το παρόν λοιπόν ολόκληρη η γερμανική πολιτική σκηνή διαβουλεύεται. Ανασυντάσσεται και ψάχνει νέες ισορροπίες. Όσα διακυβεύονται πίσω από τις κλειστές πόρτες στο Βερολίνου είναι υψίστης σημασίας για τα τεκταινόμενα στις Βρυξέλλες, στην ΕΕ εν γένει. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει καθότι οι συγκυρίες είναι κρίσιμες τόσο για την γηραιά ήπειρο όσο και για όλο τον πλανήτη.
