Φωτιές: Θολή μνήμη ή αδιαφορία;

Φταίει το πουλί για την πρόσφατη φωτιά στον Υμηττό ή η μνήμη μας η θολή;
βίλια

Ίσως οι πληγές να έχουν σχεδόν κλείσει πια μετά την τραγωδία πριν 4 χρόνια στο Μάτι, για εμάς, όχι για εκείνους που έχασαν φίλους, συγγενείς παιδιά κι εγγόνια, αλλά κανείς δεν ξεχνά.

Κανείς από εμάς τους καθημερινούς ανθρώπους που νιώσαμε στο πετσί μας την απόγνωση κι ας ήμασταν μακριά από τον τόπο της καταστροφής. Χρόνια ολόκληρα θυμάμαι να λένε τα καλοκαίρια θα θρηνήσουμε θύματα αργά ή γρήγορα από τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι. Και κάθε καλοκαίρι τα ίδια. Καμιά αλλαγή, καμιά βοήθεια, καμιά πρόληψη και όλοι έρμαια της πύρινης λαίλαπας και της ασυδοσίας από όπου κι αν προέρχεται.

Καλοκαίρι 2021 και η Αττική φλέγεται από άκρη σε άκρη. Σκηνικό τρόμου με στάχτες να φτάνουν και να καλύπτουν τον ουρανό και τα σπίτια μας ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Αποπνικτική ατμόσφαιρα και οι μνήμες ξύπνησαν, πιο ζωντανές από ποτέ, ανατριχιάσαμε και ένα « Όχι πάλι τα ίδια» πρέπει να ακούστηκε ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα.

Καλοκαίρι 2022. Είμαστε ακόμα στην αρχή του αλλά η πρώτη φωτιά που έκαψε αμέτρητα στρέμματα στον Υμηττό έκανε την εμφάνιση της, δίνοντας ίσως μια εικόνα για το τι έρχεται. Είναι σα να μην παίρνουμε το μάθημα μας, το οποίο επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά και ξανά αλλά μοιάζουμε ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Φυσάει λίγο και αντί να πούμε ωραίο αεράκι ανασάναμε λίγο από τη ζέστη, η πρώτη σκέψη μας είναι γιατί φυσάει, θα κάνει πάλι ότι έχει απομείνει από τα δάση μας.

Είναι ακόμα νωρίς, το καλοκαίρι τώρα ξεκινάει αλλά ο φόβος είναι καλά φωλιασμένος μέσα μας. Πριν λίγες μέρες ήταν ένα πουλί(;) σε υποσταθμός της ΔΕΗ, αύριο τι;
Είμαστε πολύ καλοί στις δικαιολογίες οι άνθρωποι γενικά. Με την ανάληψη ευθυνών δυσκολευόμαστε λίγο ή μάλλον πολύ. Και φταίμε όλοι ανεξαιρέτως, ο καθένας στο μετρό που του αναλογεί. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο τα νησιά της, είναι η φύση της, τα ζώα της, οι άνθρωποι της και πρέπει όλα αυτά να τα προστατέψουμε, γιατί όλα κινδυνεύουν. Όλα κρέμονται από μια κλωστή πια έτοιμη να σπάσει, όλα ένα χάος και άνθρωπο, ζώα, φύση παλεύουν να κρατηθούν αλλά κάθε χρονιά αποδυναμώνονται όλο και περισσότερο και επειδή όλα είναι αλληλένδετα αν καταρρεύσει ένα από αυτά θα παρασύρει και τα υπόλοιπα. α

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ