Το φλέγον ζήτημα των ημερών… να εμβολιαστώ ή όχι; Τι περιέχει μέσα το εμβόλιο; Με προστατεύει αρκετά; Και όλα αυτά τα ερωτήματα σε συνδυασμό με τα τετραψήφια καθημερινά νούμερα κρουσμάτων στη χώρα, τα δραματικά νούμερα διασωληνωμένων και τους τριψήφιους αριθμούς θανάτων.
Γιατί λοιπόν να εμβολιαστώ; Ναι, είναι ένα βασικό ερώτημα που καλά κάνει και απασχολεί πολλούς και εννοείται πως δικαίωμα του καθενός είναι το τι θα κάνει στο σώμα του. Άλλωστε, όλη η κατάσταση με την πανδημία είναι ακραία, ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος και οι στιγμές που ζούμε είναι δυσάρεστα πρωτόγνωρες.
Ωστόσο, υπάρχουν λόγοι που το εμβόλιο είναι, ίσως το μοναδικό «όπλο» που έχουμε στα χέρια μας. Επιστημονικά, στατιστικά, ιστορικά ακόμα και με βάση την λογική.
Οι ΜΕΘ δεν «αντέχουν» άλλο!
Είτε μας αρέσει είτε όχι, υπάρχουν κάποια δεδομένα στα χέρια μας σχετικά με τα οφέλη του εμβολιασμού στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο εμβολιασμός μπορεί να αποτρέψει την πολύ σοβαρή νόσηση από τον ιό καθώς και τη νοσηλεία μας σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Ναι, υπάρχουν άτομα εμβολιασμένα σε ΜΕΘ, ωστόσο το ποσοστό είναι σημαντικά μικρότερο σε σχέση με τους ανεμβολίαστους. Γιατί, λοιπόν, αφού υπάρχει έστω και μία πιθανότητα (πολύ περισσότερες υπάρχουν), να μην νοσηλευτώ ή πεθάνω σε ένα κρεβάτι ΜΕΘ να μην εμβολιαστώ και να το αποφύγω; Πραγματικά, γιατί;
Γιατί να μην επιλέξω να μην νοσήσω βαριά, αλλά με πολύ πιο ήπια συμπτώματα και να περιορίσω σοβαρά τις πιθανότητες μακροχρόνιων επιπλοκών που προκαλεί αυτός ο ιός;
Γιατί να μην ελαχιστοποιήσω τη μετάδοση του ιού και να μην εμποδίσω την υπερφόρτωση του συστήματος υγείας;
Γιατί να αρνούμαι να δω τα δεδομένα όπως έχουν και να μην κατανοώ πράγματα που μου δίνει κυριολεκτικά «στο χέρι» η επιστήμη;
Γιατί δεν πεθαίνουμε πια από ένα συνάχι;
Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, έχουν δοθεί πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Μία από τις πιο βασικές είναι πως τα εμβόλια βγήκαν πολύ σύντομα και δεν μπορούν να είναι ασφαλή. Επιπλέον, ακούγεται συχνά πως όλο αυτό γίνεται στο πλαίσιο της επιθυμίας των κυβερνήσεων να μας ελέγχουν, με το πρόσχημα ενός ιού που δεν υπάρχει(;)
Μάλλον, είναι καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τα πράγματα πιο σφαιρικά δίνοντας προτεραιότητα στη λογική και επιστήμη. Και αυτό γιατί;
Γιατί πάρα πολύ απλά αυτό κάναμε, κάνουμε και θα κάνουμε πάντα! Τι σημαίνει αυτό;
Αυτό σημαίνει, πως από τότε που ήμασταν μωρά η μητέρα μας μας εμβολιάζει με βασικά σημαντικά εμβόλια για να ζήσουμε, να αναπνεύσουμε και να φτάσουμε εδώ που είμαστε τώρα, κάνοντας όσα έχουμε κάνει.
Σε κάθε νέα αρρώστια από το μακρινό παρελθόν μέχρι σήμερα, έχει εφευρεθεί ένα νέο εμβόλιο, φάρμακο, θεραπεία που έχει σώσει ολόκληρες γενιές ανθρώπων. Αν δεν υπήρχαν όλα αυτά, μάλλον τώρα θα πεθαίναμε ακόμη από ένα συνάχι. Αλλά δυστυχώς ξεχνάμε…
Γιατί να εμπιστευτώ την επιστήμη; Γιατί πολύ απλά δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι επιστήμονες. Γιατί όταν μας πιάνει το κεφάλι μας παίρνουμε ένα φάρμακο το οποίο ούτε οι μισοί από εμάς δεν ξέρουμε ακριβώς τι παρενέργειες μπορεί να έχει ή τι μπορεί να προκαλέσει. Γιατί, όταν δεν νιώθουμε καλά τρέχουμε στο νοσοκομείο περιμένοντας αυτή την επιστήμη που ξαφνικά σήμερα αμφισβητούμε, να «κάνει» το θαύμα της και να μας σώσει.
Καθημερινά, τρώμε, πίνουμε, παίρνουμε φαρμακευτικές ουσίες που μπορεί να έχουν παρενέργειες που ούτε φανταζόμαστε. Ωστόσο, όταν υποφέρουμε «αφηνόμαστε στα χέρια» των γιατρών ώστε να μας κάνουν καλά, «κλείνοντας τα μάτια» στα φάρμακα που μας χορηγούν. Φυσικά, στο τέλος, ευχαριστούμε την επιστήμη που μας έσωσε και προχώρησε τόσο ώστε να ζούμε άνετα χωρίς να πεθαίνουμε από ένα πονοκέφαλο.
Μήπως, λοιπόν, να σκεφτούμε καλύτερα το θέμα του εμβολιασμού; Γιατί τώρα ξαφνικά αμφισβητούμε με τέτοιο σθένος την επιστήμη, τα εμβόλια, τις αποφάσεις ειδικών επιστημόνων που εμπιστευόμαστε για τους εαυτούς μας, τη ζωή των παιδιών μας και το μέλλον του ανθρώπινου είδους γενικότερα;
Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι για το τι καταναλώνουμε, τι φαρμακευτικές αγωγές παίρνουμε και πως ζούμε γενικώς. Από την αρχή του ανθρώπινου είδους, εξαιτίας αυτής της επιστήμης που σήμερα κατηγορούμε, φτάσαμε να μην χάνουμε τη ζωή μας από έναν βήχα.
Αλλά στην περίπτωση του κορωνοϊού, ξαφνικά, «γυρνάμε την πλάτη» σε αυτή την επιστήμη. Μήπως, εν τέλει, να αφήσουμε όλες αυτές τις θεωρίες και να κάνουμε αυτό που κάνουμε καθημερινά σαν άνθρωποι που είμαστε;
Να αφήσουμε την επιστήμη να μας βοηθήσει!
