Η επιστροφή στο γραφείο για πολλούς φαντάζει δύσκολη συναισθηματικά αλλά και ως επιτακτική για την επιστροφή στην κανονικότητα παράλληλα. Οι έρευνες που έχουν γίνει όλο αυτό το χρονικό διάστημα της περιόδου της πανδημίας, έδειξαν ότι το περιβάλλον του γραφείου για την πλειοψηφία των εργαζομένων είναι από τις βασικές τους ανάγκες ως προς την διαμόρφωση μιας πιο υγιούς καθημερινότητας, δημιουργικότητας, αλληλεπίδρασης και αποτελεσματικής επικοινωνίας με τους συναδέλφους ακόμα και της απλής καθημερινής συναναστροφής.
Θυμάστε πώς ήταν όταν μικρά που ήμασταν επιστρέφαμε με άγχος στο σχολείο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές γιατί είχαμε χαλαρώσει, ξεφύγει από το πρόγραμμα, το πρωϊνό ξύπνημα και γκρινιάζαμε και ψάχναμε τρόπους να …παραμείνουμε στο σπίτι με διάφορα τεχνάσματα;
Ε! Οι εποχές άλλαξαν…Τα παιδιά παρακαλάνε να πάνε στο σχολείο να δούνε τους φίλους τους, οι εργαζόμενοι λησμονούν το γραφείο και τις ώρες στο γραφείο ακόμα και την καθημερινότητα με τους συναδέλφους και τη διαδρομή με το αυτοκίνητο για το γραφείο, αλλά και το ντύσιμο για το γραφείο και την όλη προετοιμασία. Και φτάσαμε να αναρωτιόμαστε πότε θα έρθει αυτή η ημέρα να ζήσουμε όπως παλιά.
Η επιστροφή στο γραφείο πέρα του ότι αποτελεί για πολύ κόσμο επιθυμία, δημιουργεί παράλληλα και πολλά συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας και αυτό γιατί οι συνθήκες παραμένουν δύσκολες και επικίνδυνες ακόμα για την υγεία όλων μας. Όπως αγχώνονται τα παιδιά για την επιστροφή τους στο σχολείο κατά τον ίδιο τρόπο αγχώνονται και οι εργαζόμενοι για την επιστροφή τους στο γραφείο, όλοι για τον ίδιο λόγο. Την ασφάλεια.
Το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε παραμείνει στο σπίτι για αρκετό καιρό έχει δημιουργήσει στους περισσότερους ένα αίσθημα ασφάλειας και ηρεμίας αλλά κυρίως αυτοελέγχου. Ο έλεγχος της καθημερινότητάς μας, της ευελιξίας στα ωράρια εργασίας, που για πολλούς ενδεχομένως δεν είχε ωράριο και όρια, οδήγησε σε αυτό που λέμε αυτοέλεγχος. Ένα συναίσθημα ασφάλειας, γαλήνης ότι όλα είναι υπό τον έλεγχο μας, η υγεία μας, ο χώρος μας, η ασφάλειά μας, η ζωή μας.
Το συναίσθημα αυτό κλονίζεται όταν προκύψει μια αλλαγή. Και εκεί που η πανδημία μας έκλεισε στο σπίτι, τον πρώτο καιρό κλονισμένοι και φοβισμένοι παραμείναμε σπίτι και θέσαμε τα όρια μόνοι μας προκειμένου να είμαστε ασφαλείς και υγιείς. Ελέγχαμε τα πάντα, την κάθε κίνηση, την κάθε μετακίνηση. Και όταν νιώσαμε ότι ελέγχουμε τον…κόσμο μας, τον χώρο μας, την υγεία μας, ο φόβος μειώθηκε και λίγο ξεθαρέψαμε.
Η επιστροφή όμως στο γραφείο, σημαίνει ότι αφήνουμε τον έλεγχο πια σε κάποιου άλλου…τα χέρια…της εταιρείας στην οποία εργαζόμαστε. Και ενώ οι στατιστικές και οι μελέτες δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι θέλουν να επιστρέψουν στο γραφείο (οι 6 στους δέκα, δηλ. το 59%) έναντι τριών στους δέκα που θα επέλεγαν «το σπίτι»), βασικό μέλημα όλων είναι πόσο ασφαλές θα είναι το γραφείο για τους ίδιους και τους συναδέλφους τους.
Η φυσική παρουσία στα γραφεία εξακολουθεί να έχει πλεονεκτήματα για τον εργαζόμενο και την επιχείρηση, σύμφωνα με το 80% των εργαζομένων. Βασική προϋπόθεση όμως όλων για να επιστρέψουν αλλά κυρίως να μην φοβούνται την παραμονή τους στο γραφείο είναι να νιώθουν ασφαλείς. Στόχος των επιχειρήσεων προκειμένου να αποδώσουν οι εργαζόμενοι είναι πέρα του να υπάρχει κατανόηση και ενδιαφέρον για την υγεία του κάθε εργαζόμενου, είναι να παρέχουν και όλες εκείνες τις συνθήκες και προϋποθέσεις για να νιώσει ο κάθε εργαζόμενος ήρεμος και ασφαλής.
Προ πανδημίας, οι επιχειρήσεις επένδυαν στον εργασιακό χώρο, σε αίθουσες χαλάρωσης και δημιουργικής σκέψης, σε υπηρεσίες σχετικές με την ευεξία και σωματική υγεία του κάθε εργαζομένου. Σήμερα οι επιχειρήσεις καλούνται να ασχοληθούν με το συναίσθημα της ασφάλειας, πέρα της σωματικής και της ψυχικής που πηγάζει λόγω των συνθηκών που βιώνουμε.
Η πανδημία μας έχει κάνει επιφυλακτικούς, φοβικούς, καχύποπτους, αγχωτικούς, συναισθηματικά εξαντλημένους. Ο χώρος εργασίας με την επιστροφή μας στο γραφείο, πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, επομένως ήρεμοι ώστε να είμαστε δημιουργικοί και αποδοτικοί. Ζούμε στην εποχή που γνωρίζουμε πλέον πώς το συναίσθημα έχει επηρεάσει τη ζωή μας, την συμπεριφορά μας και τη σκέψη μας. Και επειδή γνωρίζουμε ότι θέλουμε η σκέψη μας να είναι υγιής ώστε να μας φέρνει υγιή συναισθήματα, αναζητούμε αυτή την αισιοδοξία να την βιώνουμε στη καθημερινότητά μας στο γραφείο ….
Και μπροστά στα τόσα με τα οποία εξοικειωθήκαμε τον περασμένο χρόνο, σίγουρα θα τα καταφέρουμε και σε αυτόν τον τομέα. Όπως δηλαδή συνηθίζουν να λένε από την άλλη μεριά του Ατλαντικού: «It’s a piece of cake».
