Η ευθύνη των ΜΜΕ στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, όπως και σε αυτή της πανδημίας του COVID-19 είναι μεγάλη και όπως φαίνεται κανείς δεν διδάχθηκε τίποτα! Αντίθετα, οι περισσότεροι πιστεύουν πως όλα έγιναν τέλεια και φυσικά όποιες ευθύνες προκύπτουν ανήκουν σε κάποιους άλλους!
Τελευταίο επεισόδιο η επιλογή του πρώην Προέδρου και πρώην πρωθυπουργού της χώρας, Γιώργου Παπανδρέου να κατέβει ξανά στη πρώτη γραμμή της πολιτικής, διεκδικώντας την θέση του προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ. (βλέπε ΠΑΣΟΚ). Και γιατί όχι θα σου πει κάποιος; Δημοκρατία έχουμε. Είναι η απάντηση!
Ναι, ΟΚ, δημοκρατία έχουμε, αλλά πότε ένας πολιτικός θα πρέπει να αποσύρεται; Ειδικά ένας πολιτικός, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου που πρωταγωνιστεί (και λόγω ονόματος) στην πολιτική σκηνή της χώρας από το 1981!
«40 χρόνια φούρναρης…» που λέει και ο λαός!
Και φυσικά δεν μιλάμε για ένα απλό (με ότι σημαίνει αυτό) πολιτικό, αλλά για έναν πολιτικό, που είχε θέσεις ευθύνης με κορυφαία αυτή του πρωθυπουργού της χώρας. Φυσικά το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου θα μείνει στην ιστορία, όχι – δυστυχώς – για το γεγονός ότι ήταν ο γιός του Ανδρέα, αλλά γιατί ήταν εκείνος που έβαλε τη χώρα στα Μνημόνια.
Και εδώ έρχονται τα ΜΜΕ, τα οποία και λειτουργούν – δυστυχώς– ως «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ», ειδικά για τους πολιτικούς. Λες και αποτελούν κάποιο ιδιαίτερο είδος ανθρώπων. Ή κατά κάποιο τρόπο μια ειδική κατηγορία.
Έτσι, τις τελευταίες ημέρες (και ώρες) εκτός από τον πρώην Πρωθυπουργό, είδαμε πολλούς -και στην πλειονότητά τους «ξεχασμένους»- πολιτικούς οι οποίοι εμφανίζονται ξανά στο προσκήνιο, έχοντας φυσικά βήμα για ακουστούν στο ευρύ κοινό, με στόχο να «υπερασπιστούν» την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου.
Βεβαίως τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση που παραμένει ένα πολύ ισχυρό Μέσο – αν και κάποιοι διαφωνούν – δεν έχουν καμία διάθεση κριτικής και πιάνουν το «νήμα» από νέο… κουβάρι, αδιαφώροντας – προκλητικά – για τα προηγούμενα. Λες και δεν υπάρχει παρελθόν και όλα ξεκινάνε από την αρχή, χωρίς την παραμικρή ιστορία.
Για παράδειγμα, χθες είδαμε σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή τους δημοσιογράφους να προσφωνούν συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου ως «φίλο της εκπομπής»! Τηλεοπτική συνέντευξη μεταξύ φίλων, δηλαδή. Τόσα απλά.
Και λέω εγώ τώρα, αν έχεις καλέσει έναν φίλο σου να μιλήσει, πόσο πιθανό είναι να τον «στριμώξεις», να τον πιέσεις με δύσκολες ερωτήσεις και να προσπαθήσεις να φέρεις στο προσκήνιο αλήθειες, ακόμα και σκληρές ή δύσκολες. Εκτός κι αν παραμείνουμε στα γνωστά κλισέ!
Οι ευθύνες του Γ. Παπανδρέου και των κυβερνήσεων είναι τεράστιες για την πορεία της χώρας, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Βρέθηκε στην εξουσία, στο μακρινό 2009, με κεντρικό σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και μετά για 6 μήνες όπου βρίσκονταν κατηγορούσε τους Έλληνες, δηλαδή αυτούς που τον ψήφισαν (και όχι μόνο) ως «απατεώνες» και «κλέφτες» και ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα πέσει στα βράχια».
Και τελικά έπεσε. Στα βράχια του Καστελλόριζου, τον Μάϊο του 2010, όταν η χώρα μπήκε στη δίνη των Μνημονίων με τα γνωστά πλέον σε όλους αποτελέσματα.
Είναι λοιπόν το λιγότερο προκλητικό ο Γιώργος Παπανδρέου να εμφανίζεται ως «Σωτήρας» της χώρας, μιλώντας για Νέα Αλλαγή. Έχοντας στην πλάτη τόσες και βαριές αμαρτίες! Ε, ας μην τις ξεπλύνουν τα ΜΜΕ. Αυτά είναι η ιδέα!
Και στο τέλος της ημέρας, βήμα αποκτούν όσοι τους δίνουμε. Όπως επί παραδείγματι, όλοι οι «γραφικοί» που εμφανίστηκαν ως «πολέμιοι» των Μνημονίων και «υπερασπιστές» της Δραχμής, έχοντας όμως τα δικά τους χρήματα στο εξωτερικό, όπως – εσχάτως – και οι περίφημοι αντί-εμβολιαστές που είτε είχαν τελικά εμβολιαστεί, είτε μιλούσαν για τον κορωνοϊό και τα εμβόλια χωρίς καμία απολύτως ιατρική εξειδίκευση. Απλά ήταν «γνωστοί»!
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν!
