Ο αριθμός των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους καθημερινά από την πανδημία του κορωνοϊού συνεχίζει να αυξάνεται καθημερινά, καθώς οι χώρες ετοιμάζονται για το χειρότερο δυνατό σενάριο.
Όμως, καθώς οι επιπτώσεις του ιού πλήττουν την παγκόσμια οικονομία, μέσω απαγόρευσης ταξιδιών, εμπορίου, μετακινήσεων και διακοπής της λειτουργίας των υποδομών, οικονομολόγοι και αναλυτές σε όλο τον κόσμο προειδοποιούν για τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο που θα έχει η πανδημία.
Και πως η οικονομική ύφεση που θα ακολουθήσει θα σκοτώσει τελικά περισσότερους ανθρώπους.
Οι παγκόσμιες αγορές έχουν “χτυπηθεί” από την εκδήλωση του κορωνοϊού τον Ιανουάριο και μετά, με ορισμένους ειδικούς ήδη να υποστηρίζουν ότι η πανδημία θα μπορούσε να προκαλέσει μια ύφεση τόσο άσχημη όσο η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. “Στην χειρότερη περίπτωση μάλλον βλέπουμε την αρχή μιας μεγάλης παγκόσμιας ύφεσης, η οποία μοιάζει με τα πρώτα τρίμηνα της κρίσης του 2008”, δήλωσε ο επικεφαλής της οικονομικής ανάλυσης στο AKE International, Harish Natarajan.
Οι παγκόσμιες αγορές έχουν ήδη βρεθεί στα “κόκκινα”, καθώς οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις μετοχές για πιο ασφαλή καταφύγια. Ο S & P 500 τερμάτισε μια ιστορική 11ετή άνοδο, μπαίνοντας σε μια περίοδο μαζικών πωλήσεων.
Ενώ οι κεντρικές τράπεζες έχουν κινηθεί για να ηρεμήσουν τις αγορές , ο οικονομικός αντίκτυπος από τον κορωνοϊό μόλις άρχισε, με την επιβράδυνση του παγκόσμιου εμπορίου πιθανότατα να έρχεται πιο έντονα και πιο γρήγορα καθώς οι χώρες απομονώνονται όλο και περισσότερο και αφιερώνουν όλο και περισσότερους πόρους για μείνουν απομονωμένες.
Η οικονομική ύφεση σκοτώνει ανθρώπους – πολλούς ανθρώπους
Μέχρι στιγμής, ο κορωνοϊός έχει αφαιρέσει τη ζωή σε περισσότερους από 6.500 ανθρώπους σε όλο το κόσμο.
Ωστόσο, αν και το νούμερο αυτό είναι αρκετά μεγάλο, όπως δείχνει η ιστορία είναι μικρό σε σχέση με αυτό των θυμάτων από μια παγκόσμια οικονομική ύφεση, η οποία θα φέρει απώλεια θέσεων εργασίας, επιδείνωση υγείας και μείωση βιοτικού επιπέδου.
Αν κάποιος έχει αμφιβολία πως κάτι τέτοιο είναι πιθανό, ας θυμηθεί τι έγινε πριν από λίγα μόλις χρόνια κατά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Psychiatry έδειξε ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών στην Ευρώπη αυξήθηκαν το 2009 μετά από χρόνια πτώσης και παρέμειναν αυξημένα μέχρι το 2011. Η άνοδος αντιστοιχούσε σε επιπλέον 7.950 αυτοκτονίες σε σύγκριση με τις προηγούμενες τάσεις το 2007 και το 2010. Ανάλογη τάση υπήρξε επίσης στον Καναδά και στις ΗΠΑ.
Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, διαπίστωσε ότι η οικονομική κρίση του 2008 συνδέθηκε πιθανότατα με περίπου 260.000 θανάτους από καρκίνο στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) μόνο μεταξύ 2008 και 2010.
“Οι αυξήσεις της ανεργίας σχετίζονταν σημαντικά με την αύξηση της θνησιμότητας από τον καρκίνο και όλων των ειδικών καρκίνων, εκτός του καρκίνου του πνεύμονα στις γυναίκες”, ανέφερε το περιοδικό ως αποτέλεσμα της μελέτης.
Δεδομένων των τεράστιων δυνητικών επιπτώσεων στη μακροπρόθεσμη δημόσια υγεία, οι αρχές αναγκάστηκαν να σταθμίσουν αυτούς τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους παράγοντες στα μέτρα που έλαβαν για την πανδημία.
Ενώ οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν συμβουλεύσει την αποφυγή μαζικών συγκεντρώσεων και έχουν ακυρώσει δημόσιες εκδηλώσεις για να προσπαθήσουν να περιορίσουν τον ιό, τα μέτρα αυτά μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική επιβράδυνση – και συνεπώς να θέσουν σε κίνδυνο περισσότερες ζωές μακροπρόθεσμα. Το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, έχει ήδη δεσμευτεί για ένα πακέτο οικονομικών κινήτρων για την αποφυγή ζημιών που προκαλούνται από τον κορωνοϊό αλλά έχει παραμελήσει μέχρι στιγμής να λάβει δραστικά ζητήματα δημόσιας υγείας.
Όμως, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα, η πίεση που ασκείται στις κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση των βραχυπρόθεσμων περιοριστικών στόχων αυξάνεται – με δυνητικά καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες.
