«Το 2050 θα είμαστε, με έναν ήπιο υπολογισμό, γύρω στα 8,2 εκατομμύρια Έλληνες», σημείωσε ο γυναικολόγος, ιδρυτής και πρόεδρος της HOPE genesis Στέφανος Χανδακάς, μιλώντας στο συνέδριο του Economist για το δημογραφικό που ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ, τονίζοντας ότι ως χώρα έχουμε, με βάση τα διεθνή δεδομένα, μόλις 6 με 9 χρόνια για να ανατρέψουμε αυτήν την εξέλιξη.
Εκτίμησε ότι μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια ολοκληρωμένη, διαχρονική, υπερκομματική πρόταση με μακρύ ορίζοντα. Αναφέρθηκε στο έργο της HOPE Genesis όσον αφορά την υποστήριξη των γεννήσεων σε ακριτικές και νησιωτικές περιοχές, με δυσχερή πρόσβαση σε δομές υγείας, με στόχο να δημιουργηθούν συνθήκες ασφάλειας στις γυναίκες αυτών των περιοχών ώστε να μπορούν να κάνουν παιδιά. Έφερε παραδείγματα της αποτελεσματικότητας αυτών των πρωτοβουλιών, μεταξύ άλλων, από τους Φούρνους Ικαρίας. Παρόλα αυτά, επεσήμανε, το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τέτοιου είδους περιοχές αλλά όλη την Ελλάδα και εκτίμησε ότι στο κέντρο του προβλήματος βρίσκεται η ελλιπής στήριξη της γυναίκας και της μητρότητας.
Τόνισε ότι η Ελλάδα υπολείπεται όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο αλλά και σε ό,τι αφορά τον ιδιωτικό τομέα στην υποστήριξη της ηλικίας από 0-16 μηνών. Χρειάζονται γενναίες παρεμβάσεις, χρειάζεται υποστήριξη από το πρώτο παιδί, καθώς και στοχευμένες επιδοματικές πολιτικές . Αξιολόγησε θετικά την υποστήριξη του τοκετού από την παρούσα κυβέρνηση, τονίζοντας ότι χρειάζονται και άλλα μέτρα καθώς και σαφέστερος σχεδιασμός.
“στο κέντρο του προβλήματος βρίσκεται η ελλιπής στήριξη της γυναίκας και της μητρότητας.”
Χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τη Γαλλία, η οποία, από τη δεκαετία του ’70, με την ίδρυση υπουργείου Οικογένειας, κατάφερε να αναστρέψει τη δική της δημογραφική κρίση, από το 1,3 παιδιά έφτασε στα 1,9.
Τέλος, τόνισε την ανάγκη συνεργασίας κεντρικής κυβέρνησης, τοπικής αυτοδιοίκησης, ενόπλων δυνάμεων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και ακαδημαϊκής κοινότητας, ώστε να αποκτήσει η χώρα δημογραφική πολιτική.
Μιλώντας στο συνέδριο ο Νότης Μηταράκης, υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδιος για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης αναφερόμενος στις επιπτώσεις του δημογραφικού ζητήματος στο -αναδιανεμητικό στην Ελλάδα- σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ο κ. Μηταράκης τόνισε ότι χρειάζονται 4 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο, ωστόσο, υπάρχουν μόλις 1,64 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο. Μάλιστα, για το 2070 η πρόβλεψη είναι ακόμη χαμηλότερα, στους 1,25 εργαζόμενους ανά συνταξιούχο. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μηταράκης υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση, προκειμένου να στηρίξει με κίνητρα το ασφαλιστικό σύστημα, μειώνει τις εισφορές για θέσεις πλήρους απασχόλησης. Επιπλέον, προωθεί τη «σύζευξη της αναδιανεμητικής με την κεφαλαιοποιητική πολιτική», με στόχο να μετριαστεί το προφίλ κινδύνου του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος.
Όλγα Κεφαλογιάννη: «Ανάγκη διακομματικής συνεκτικής πολιτικής και ενημέρωσης των πολιτών»
Μιλώντας στο συνέδριο η Όλγα Κεφαλογιάννη, η βουλευτής Αθήνας που έχει αναλάβει τον ρόλο της πρέσβειρας του ανθρωπιστικού έργου της HOPEgenesis ανέφερε συνοπτικά ορισμένες παραμέτρους του δημογραφικού ζητήματος (οικογενειακό εισόδημα, κόστος φροντίδας και ανατροφής του παιδιού, κοινωνικές παροχές, συνύπαρξη εργασιακού και οικογενειακού βίου, κοινωνική ασφάλιση, ισότητα ή μη πρόσβασης στην περίθαλψη, μεταναστευτικό-πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστών κ.λπ.). Πιο αναλυτικά, μίλησε για την οικονομική πλευρά του δημογραφικού (έλλειψη νέων εργαζομένων, ανάγκη για ένα δίκαιο και σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα, brain drain-ο κύριος λόγος είναι η έλλειψη αξιοκρατίας), την γεωπολιτική πλευρά (η χώρα γίνεται ευάλωτη, λιγότεροι στρατεύσιμοι) καθώς και την εθνική «υπαρξιακή» πλευρά του ζητήματος (λιγότεροι Έλληνες, μικρότερη αναπαραγωγή του πολιτιστικού μας πλούτου).
Η Όλγα Κεφαλογιάννη τόνισε την ανάγκη μιας διακομματικής, συνεκτικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της δημογραφικής κρίσης, την ανάγκη ενημέρωσης και κινητοποίησης των πολιτών, καθώς και την ανάγκη συνεργασίας κράτους, επιστημονικού και επιχειρηματικού κόσμου, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, ενώ έθεσε και την περιφερειακή διάσταση του προβλήματος σε σχέση με τις ακριτικές και νησιωτικές περιοχές.
Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου: «Έτοιμος ο ιδιωτικός ασφαλιστικός τομέας»
Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα είναι έτοιμες να αναλάβουν τον ρόλο που έχουν και άλλες ιδιωτικές εταιρείες στην Ευρώπη και τον κόσμο», διεμήνυσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου της Eurolife ERB Ασφαλιστικής Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η ιδιωτική ασφάλιση έχει να παίξει ρόλο και στον δεύτερο (επικουρικό) και στον τρίτο (ιδιωτικό) πυλώνα της κοινωνικής ασφάλισης. Περιγράφοντας τις αρνητικές εξελίξεις στο ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, υπό την επισήμανση ότι επηρεάζεται ευθέως και δυσμενώς από την ανατροπή στο δημογραφικό, ο κ. Σαρρηγεωργίου επεσήμανε ότι τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων, από το 100% βρίσκονται σήμερα στο 70%. Μίλησε επίσης για ασφαλιστικά ταμεία με ιδιαίτερα υψηλό κόστος διαχείρισης και χωρίς ιδιαίτερα αποδοτική πολιτική επενδύσεων.
Στάθηκε δε στο περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων, το οποίο επιδεινώνει τη θέση των ταμείων. Επιπλέον, ο κ. Σαρρηγεωργίου υπογράμμισε το χαμηλό επίπεδο αποταμίευσης στην Ελλάδα, το οποίο ανέρχεται μόλις στο 0,8% του ΑΕΠ: «ουσιαστικά, έχουμε μισθούς 3 ημερών την ώρα που ετοιμαζόμαστε να βγούμε στη σύνταξη».
“όσο πιο νωρίς εντάσσονται τα παιδιά σε παιδικούς σταθμούς τόσο περισσότερα είναι τα οφέλη για το «χτίσιμο» του ανθρώπινου κεφαλαίου μιας χώρας”.
Δόμνα Μιχαηλίδου: «Έμφαση στην πολιτική για την παραμονή της γυναίκας στην αγορά εργασίας»
Στον προγραμματισμό της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος αναφέρθηκε η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δόμνα Μιχαηλίδου κατά το κλείσιμο του συνεδρίου.
H Δόμνα Μιχαηλίδου μίλησε για μέτρα οικονομικού χαρακτήρα (επίδομα 2.000 ευρώ για κάθε γέννα, μείωση του συντελεστή ΦΠΑ στα βρεφικά είδη, εισαγωγή έξτρα αφορολόγητου για κάθε παιδί 1.000 ευρώ, δεν θεωρείται πλέον τεκμήριο το αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού για τις πολύτεκενες οικογένειες κ.λπ.) αλλά και μέτρα ευρύτερου χαρακτήρα, όπως η πρόσβαση όλων των παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, μέτρο το οποίο χαρακτήρισε «αναπτυξιακό εργαλείο», καθώς, όπως ανέφερε, έρευνες έχουν δείξει ότι όσο πιο νωρίς εντάσσονται τα παιδιά σε παιδικούς σταθμούς τόσο περισσότερα είναι τα οφέλη για το «χτίσιμο» του ανθρώπινου κεφαλαίου μιας χώρας.
Επίσης, έδωσε έμφαση στην πολιτική για την παραμονή της γυναίκας στην αγορά εργασίας, καθώς αυτό, μεταξύ άλλων, θα μειώσει την ανεργία των γυναικών και θα προσφέρει υψηλότερο εισόδημα στις οικογένειες.
