του Γιάννη ΔΙΟΝΑΤΟΥ
Ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω την φρενίτιδα με την οποία αναπαράχθηκε από πολλούς χρήστες το θέμα του αλγορίθμου που αφορούσε φυσικά το Facebook.
Πολλοί λοιπόν και μεταξύ αυτών εξαιρετικά σοβαροί άνθρωποι έτρεξαν να κοινοποιούσουν το σχετικό post προφανώς γιατί πίστεψαν το περιεχόμενο του. Ωστόσο το ενδιαφέρον κομμάτι αυτής της ιστορίας είναι πως μεγάλο ποσοστό από όλους αυτούς τους ανθρώπους πίστεψαν πως μέσω αυτής της ενέργειας θα κατάφερναν κάποιο “χτύπημα” στο Facebook.
Ειλικρινά προβληματίστηκα πολύ αν θα πρέπει να γράψω αυτό το κείμενο και ακόμη περισσότερο αν θα πρέπει να το συνοδεύσω με αυτόν τον τίτλο, αλλά από την άλλη όλο αυτό το “κύμα” της δήθεν “επανάστασης” σε συνδυασμό με το γεγονός πως κάποιοι πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν μια εταιρεία με το μέγεθος και την επιρροή του Facebook (σε παγκόσμιο επίπεδο) ήταν τα στοιχεία εκείνα που μου λειτούργησαν υπέρ – τελικά – του κειμένου που τελικά διαβάζετε!
Το ερώτημα ωστόσο που προκύπτει είναι τι κάνει τον μέσο χρήστη των social media στην Ελλάδα να πιστεύει ότι θα μπορεί μια χώρα τόσο μικρή και σε μια γλώσσα που κατανοούν το πολύ 20 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη (ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι περίπου 9 δισεκατομμύρια άνθρωποι) θα μπορεί να επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές;
Προσωπικά, όσο και αν έχω προσπαθήσει δεν μπορώ να βρω μια λογική εξήγηση σε αυτή την συμπεριφορά και μάλιστα – το επαναλαμβάνω όσο και αν τελικά γίνομαι κουραστικός – όταν αυτή έρχεται από ανθρώπους σοβαρούς και ανθρώπους που έχουν την δύναμη να επηρεάσουν με τα γραφόμενα τους μεγάλο κοινό.
Τελικά – ξέρω είναι βαρύ – μήπως όμως είμαστε τελικά βλαμμένοι; Εκτός αν κάνουμε πλάκα (θέλω πάρα πολύ να το πιστέψω, ειλικρινά) όπως κάνουμε πλάκα σε πολλές εμφάσεις της καθημερινότητας μας, όπως π.χ. στις απαντήσεις που δίνουμε στα γκάλοπ αν και εδώ πολλές φορές ευθύνη έχουν και αυτοί που τα δημιουργούν!
Βεβαίως υπάρχει και μια ακόμη “ανάγνωση” η οποία “λέει” πως οι Αμερικανοί έχουν μόνιμα καρφωμένο το ενδιαφέρον τους στην Ελλάδα και θα την βλάψουν!
Σημείωση 1: Το κείμενο είχε δημοσιευθεί – ακριβώς όπως το διαβάσατε – και στις 4 Αυγούστου. Δεν πιστεύω πως χρειάζεται κάποιος να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι.
Σημείωση 2: Δεκτές όλες οι απόψεις!
